Doorgaan naar hoofdcontent

een grace voor op congres

Ik was onmiddellijk fan van de grace jurk van la maison victor toen ik die zag. Hij werd hier eerst al een keertje in een wollen stofje gemaakt en heel veel gedragen. Omdat de winter toen al op zijn einde liep, of dat hoopte ik toch, werd dit modelletje in een dikker katoentje gemaakt voor de lente. Deze werd zo mogelijk nog meer gedragen en begint zelfs al wat te verslijten. Ik overdrijf niet als ik zeg dat ik hem wekelijks in de was vond.
Een volgende zomerversie volgde dan ook, dit keer in piqué van bij Mon Depot. Het lichte roze bleek helaas niet zo mooi bij mijn gezicht te passen, dus ging ik op zoek naar een bijpassende sjaal. het bijpassend vestje vond ik in mijn kast.
Toen ik de eerste keer deze combinatie droeg om te gaan werken, vond ik dat deze wel heel erg deftig was en helemaal geschikt voor op congres. Dus zo werd mijn allereerste zelfgemaakte congresoutfit geboren.
Ik koos bij al mijn exemplaren voor een gewone rits (geen opgenaaide rits want dat vind ik niet mooi) en bij dit exemplaar zelfs voor een blinde rits omdat ik geen bijpassend kleur vond en ik ging contrasteren met een bruine.











Mijn excuses voor de minder goeie foto's, maar ik nam geen fotograaf mee op congres dus zal je het hiermee moeten doen ;-).






Ik kocht trouwens vorig jaar nog een wollen stofje om ook nog een winterversie te maken, dus deze komt binnenkort op de planning te staan.

De rest van mijn piqué stofjes (eentje van bij mon depot en eentje van bij de stoffenmadam) zal ik ook proberen om te toveren in congreskleedjes, nu nog op zoek naar patroontjes. Ik dacht zelf aan de Mary jurk uit la maison victor voor één van de twee stofjes.


stof: Lucy has a secret (mon depot)
patroon: grace (la maison victor)
sjaal: veritas
vestje: lola en liza 

Reacties

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d