Doorgaan naar hoofdcontent

Sporty bling



 Dit blogberichtje schreef ik maandagavond, alleen de foto's moest ik nog maken. Door de gebeurtenissen in ons land dinsdag voelde het eventjes niet goed om te bloggen dus wordt het nu pas online gezet. Uiteraard blijft er nog altijd veel ongeloof over wat er gebeurd is. Ik voeg dan ook wat kaarslicht toe als teken van hoop voor een betere wereld.





Het moet de tijd van het jaar zijn want ook vorig jaar rond deze tijd bleef ik maar sweaters maken. Toen omdat het door de verbouwingen thuis ijzig koud was, nu gewoon omdat het leuk is om bij een lentezonnetje een fietstochtje of wandeling in te maken. Ik ben dan ook een echte koukleum, je zal mij niet snel in korte mouwen zien. Dit jaar kies ik voornamelijk voor Susanne cardigans maar ook deze raglan sweater uit ottobre kids rolde hier vanonder de overlock.
Vorig jaar wees Nancy mij op deze sweater, ik zou wel in de grootste maat passen zei ze. Dus werd het boekje gekocht. Aanvankelijk met de bedoeling om een geprint voorpand te combineren met effen mouwen en rug, maar ik vond mijn goesting nergens. Dit zachte sweaterstofje werd eigenlijk gekocht om er een Susanne mee te maken maar aangezien het zo'n warm stofje is en de cardigan open hangt besloot ik om over te schakelen naar een sweater. Dit patroontje werd dus eindelijk eens vanonder het stof gehaald. Een avondje naaien bij de stoffenmadam en deze sweater was af. Eigenlijk had het veel sneller gekund als ik niet had zitten klungelen met de paspel.


Een doodgewone effen sweater vond ik toch maar saai (al is het echt een prachtige kleur) dus koos ik voor contrasterende boorden en paspel. Maar na het afwerken van de trui was ik nog niet helemaal tevreden. De sweater was niet 'af'. Na wat nadenken besloot ik dat er iets ontbrak aan het voorpand. Ik trok dus richting veritas en kocht er een patch. Door het witte randje rond het hartje vond ik deze heel leuk passen. Na wat schuiven om de plaats te bepalen werd hij er op gestreken. Nu ben ik wel tevreden met het resultaat en zelfs heel zeker dat dit exemplaar vaak uit mijn kast zal komen. Ideaal voor dagje weg of een lastig dagje op het werk waarbij comfort primeert boven perfectie. En ze passen perfect bij mijn nieuwe schoenen waar ik stapelzot van ben ;-).


stof: Madeline De Stoffenmadam

patch: Veritas
patroon: Ottobre kids

Reacties

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d