Doorgaan naar hoofdcontent

babygeschenkje nummer 4






De babyboom in onze vriendenkring en familie blijft maar doorgaan, pasgeboren kindjes genoeg om geschenkjes voor te naaien dus.
Deze keer werden we uitgenodigd voor een babyborrel als de kleine kapoen 3.5 maanden oud is, een iets groter geschenk was dus nodig om zeker te zijn. Ik koos deze keer voor de badcape uit la maison victor in maatje 86 (op de groei dus). Ik ken niet zoveel van kindermaten maar dit lijkt mij ook voor een 86 redelijk ruim te vallen dus misschien kan grote broer er nog in.
Ik deed enkele aanpassingen aan het patroon: de eerste is per ongeluk, door een misverstandje bij het knippen is de overslag in spiegelbeeld (maar ik ga ervan uit dat kleine Basil daar niet wakker van zal liggen) en ik zorgde ervoor dat de cape volledig open kan en dus niet een klein stukje dichtgenaaid werd, ik voegde daar wel een drukknopje toe. Dat laatste was dus wel met opzet ;-) op aanraden van mijn mama, tja ik ben geen baby expert...


Een volgende keer zou ik de afwerking iets anders doen, maar ik moet nog uitdokteren hoe ik dat ga aanpakken. Nu zijn alle overlockte naden gewoon zichtbaar en vooral aan de kap vind ik dat wat jammer, want ik ga ervan uit dat die niet constant op het hoofdje zal staan.

Dit is dan ook officieel het eerste geschenkje met mijn eigen labeltje in, ziet er toch direct een stuk echter uit hé ;-).


De badstof kocht ik (hoe kan het ook anders ;-) ) bij De Stoffenmadam, de biais komt (ook al zo traditioneel aangezien ik met mijn getetter altijd zo'n dingen vergeet te kopen) van veritas.

Nu duimen dat de ouders blij zijn met het pakje en het kleintje er veel plezier aan beleeft.

Reacties

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d