Doorgaan naar hoofdcontent

Mijn allereerste rokje







Een tijdje geleden zag ik op een blog iemand die haar eerste naaisel blogde en dat bracht mij op ideeën. Helaas ben ik vergeten waar ik dat blogbericht las, dus als er iemand zich hier in herkent, reageer dan zeker, dan link ik naar de juiste blog ;-).

Door ons kwakkelende Belgische weertje duurde het nog eventjes voor ik foto's kon nemen, maar hier is hij dan: mijn eerste zelfgemaakte rok ooit!

Iets meer dan drie jaar geleden maakte ik hem samen met mijn mama, ze koos een stofje uit waarvan ze het niet erg vond dat het in de vuilbak zou vliegen en als model kozen we er eentje dat ze al ontelbare keren voor mij gemaakt had. Het resultaat bleek uiteindelijk heel goed draagbaar te zijn.
Eigenlijk kon het niet echt misgaan, het knippen werd gecontroleerd door de mama, de speldjes en ook het stikken werd naad per naad gecontroleerd. De randjes afwerken met de overlock deed zij want ze had schrik dat ik het zou verpesten ;-).



Intussen heb ik al twee jaar een eigen naaimachine en 1.5 jaar een eigen overlock en naaide ik al meerdere rokjes helemaal zelf. Maar dit blijft toch een speciaal exemplaar. En mijn mama blijft toch mijn strengste leermeester. Foutjes ziet ze overal.

Mijn allereerste volledig alleen genaaide naaisel was een Vinktas uit theedoeken van de action. Het verbaast mij nog altijd dat het ding nog niet uit elkaar gevallen is ;-), uit voorzorg wordt hij alleen als breitas gebruikt. Je wilt niet op straat staan met een uit elkaar gevallen tas natuurlijk.

Wat was jullie allereerste naaisel?

De foto's werden na een dagje werken genomen, de rok was dus niet meer pas gestreken, maar zo ziet hij er ook meestal niet uit natuurlijk ;-).

Nu het weer wat beter is probeer ik ook nog wat ander recent ongeblogd materiaal te fotograferen, hopelijk blijft het weer nog eventjes meewerken.

Reacties

  1. Het is een mooieke! Een van mijn eerste rokjes was ook met een bolletjesstofje :)
    Heb ook zo eens een blogpost gedaan met een overzichtje van mijn eerste naaisels tot een jaar daarna. De evolutie was echt leuk om te zien.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oei een overzichtje daar zou ik al lang moeten over nadenken ;-)

      Verwijderen
  2. Leuk!! Mijn allereerste naaisel was een rokje met paspel onder de tailleband en blinde rits. Ook wel onder begeleiding, maar wel alles zelf gedaan, dus ja, dat geeft je wel een trots gevoel. Sindsdien zoek ik het vooral zelf uit en dat gaat vrij goed :D

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik zoek het nu ook meestal zelf uit met af en toe een workshopje tussendoor om nog een extra techniek te leren. En ook bij De Stoffenmadam leer ik veel bij.

      Verwijderen
  3. Leuk! Mijn eerste naaisel was een rokje voor mezelf, in tricot, notabene!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. amai tricot dat durfde ik toch lang niet, maar nu ben ik zot van tricot ;-)

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d