Doorgaan naar hoofdcontent

coup de foudre

Ik ben gek op jou, niet normaal
hoofd op hol, perte totale
gek op jou, oh, m'n god
coup de foudre, het maakt me zot
gek op jou, zo intens
dat het soms aan waanzin grenst
het doet geen pijn
om zo stapelgek te zijn

Ziezo nu zitten jullie ook met dit liedje in jullie hoofd ;-).



Toen ik dit stofje 1.5 jaar geleden op donderdagavond bij Nancy zag liggen (oké ze had er mij misschien een beetje expres over laten aaien) kon ik het niet laten liggen, ik moest het hebben. Ik kocht dus een stuk voor ik naar huis ging, met de bedoeling er een Susanne mee te maken. Alleen liet de aankoop van een bijpassend stofje op zich wachten.

Zoals dat dan gaat met stofjes waar je stapelgek op bent, verdwijnen die in de kast want erin knippen dat doe je pas bij het ideale patroon.



Toen ik enkele weken terug het stofje terug vastnam besloot ik dat het meer aanvoelde als een lekker warme trui stofje. Aangezien er in het laatste boekje van veritas een patroon voor een damessweater stond, vielen alle stukjes op zijn plaats. Ik voegde nog een hogere kraag toe om het cosy te maken en bijgevolg kon ik verdwijnen in mijn lekker warme herfsttrui. Ideaal voor herfstwandelingen, toertjes op mijn skeelers of fietstochtjes. En ook een dagje zetelhangen lukt hier perfect mee ;-).



De vele patroontests van de laatste tijd waren super, ik heb heel veel bijgeleerd. Maar het deed toch ook deugd om gewoon op zondag te kunnen besluiten dat ik zin had om een sweater te maken en die dan ook te maken.

Aangezien Veritas een Belgische winkelketen is valt ook deze blogpost perfect binnen de Belgische blogmaand. Deze keer had ik zelfs de keuze tussen twee Belgische patroontjes voor de sweater, want ik twijfelde ook nog eventjes of ik de Bloom uit LMV niet zou maken.

Toen ik aan het overtekenen moest beginnen had ik wel wat spijt van mijn keuze, want wat een wirwar aan lijnen staat er op die patroonbladen.... Jammer want er staan nog veel leuke patroontjes in. Ik ben ook niet helemaal overtuigd van de matentabel, volgens die bewuste matentabel had ik twee maten groter dan mijn confectiemaat moeten tekenen (slik) maar bij het nameten van het patroon leek één maatje groter mij meer dan ruim genoeg. Nu alles af is denk ik zelfs dat mijn confectiemaat goed zou geweest zijn. Dus zeker nameten op het patroon als je iets uit het boek maakt.

De foto's werden genomen na een fietstochtje naar de Hobokense Polder, mijn fietshelm coupe moet je er dus bijnemen. Maar je krijgt er wel een prachtige achtergrond voor in de plaats.

patroon: veritas
stof: Madeline De Stoffenmadam

Om af te sluiten nog een fotootje van ons twee samen, elk in een zelfgemaakte trui, want als er iemand is waar ik gek op ben, dan is het wel op die husband van mij!



Reacties

  1. Heel mooie Delphine U hebt al veel mooie dingen gemaakt proficiat.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Zalige foto's, zalige trui én stralende mensen ! Prachtig !

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Zowel het patroon als de sweater zijn helemaal mijn ding! Supermooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oh, zo'n sweater begint goed van pas te komen! Die lijntjes houden me ook wat tegen om met Veritas patroontjes aan de slag te gaan! Maar het resultaat mag er zijn! En die laatste foto is zo mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja die lijntjes zijn de hel, gelukkig valt het voor een sweater nog mee omdat je niet echt veel merktekens hebt. Als ik de weersvoorspellingen zo wat zie dan komt die sweater hier binnenkort veel uit de kast.

      Verwijderen
  5. Oh kijk, ik bekeek het Veritas magazine nog nooit - al genoeg in huis waar ik niet aan toe kom, dus ik negeer het erg bewust hoewel ik er al vaak mooie dingen uit zag! Knap trouwens, nét dat stofje dat ik zelf zo moeilijk te weerstaan vond ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ik ben dus iets minder goed in weerstaan van verleidingen ;-) het stofje dat kon ik niet laten liggen en het was zo lang geleden dat ik nog een patroon uit veritas overtekende dat ik de lijntjes alweer vergeten was, ik kan er weer een jaartje tegen op dat vlak ;-)

      Verwijderen
  6. Die ziet er lekker comfy uit !! En ook nog heel mooi...

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Allebei in iets zelfgemaakt: chapeau. Een sweater om in te wonen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt! En inderdaad echt zo'n zalig model om in weg te kruipen

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d