Doorgaan naar hoofdcontent

Over liefde die moest groeien



Maanden geleden werkte ik deze jas af, nadat het eerst maanden geduurd had voor ik er aan begonnen was. Maar toen hij af was, zag ik vooral de foutjes, hoekjes die niet zo perfect afgewerkt waren in een stofje waarbij losmaken geen optie was...
Maar omdat er vele uren werk in gekropen waren, besloot ik het ding toch te dragen. Toen het zomer werd, belandde hij een beetje in een vergeten hoekje, maar nu de herfst in het land is, komt deze jas bijna dagelijks uit de kast (of van de kapstok eigenlijk).
Het buitenstofje kocht ik vorig jaar bij Mon Depot, het voeringstofje pas in januari bij De Stoffenmadam. Ik ben wel heel blij dat ik voor tricot ging als voering, het voelt zacht, geeft toch nog wat extra warmte en zorgt voor voldoende bewegingsvrijheid.



Hoe meer ik hem draag, hoe minder ik de foutjes zie (ze zitten dan ook voornamelijk op de rug en vallen door de donkere kleur niet echt op) en hoe meer zin ik krijg om het nieuwe stofje dat ik intussen kocht ook om te toveren tot een nieuwe jas. Eentje in een maatje groter zodat er ook een dikkere trui onder past, want aangezien ik deze jas gevoerd heb, wat niet voorzien was in het patroon, is hij niet echt ruim meer.

Aanvankelijk was ik niet van plan om deze jas te fotograferen, laat staan om erover te bloggen. Maar de Belgische blogmaand, georganiseerd door Flaflinko, in combinatie met het feit dat ik hem echt wel heel graag draag, deden me van gedacht veranderen. Zaterdag was het 'ideaal' weer om een jas te fotograferen, de regen zorgde ervoor dat zonder jas buiten komen toch geen optie was. Om niet volledig uitgeregend te worden, trok ik naar de Walenhoek in Niel, tussen de bomen viel de regen al bij al nog mee en het is er prachtig wandelen. Mijn fotograaf was niet thuis dus het werden foto's met de afstandsbediening en statief, redelijk donker door het weer.



patroon: Polly jas uit La maison victor
buitenstof: Mon Depot
voering: Madeline De Stoffenmadam

Nog een detailfoto om het model wat beter te tonen:


Zoals ik ook in het vorige bericht schreef, stelde ik een korte vragenlijst op voor jullie om zo te weten te komen wat jullie graag of minder graag komen lezen op de blog.


Reacties

  1. Zo herkenbaar... Heel vaak verlies ik even de liefde voor iers wat net afgewerkt is, enkel onvolmaaktheden die ik zie. Inmiddels weet ik dat het overgaat. Op deze jas kun je toch echt wel trots zijn! Ik vind hem geweldig!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een mooie jas! Ik zou er niet aan durven beginnen, maar het resultaat is de moeite waard. Gelukkig draag je hem nu wel, ondanks de foutjes. Herkenbaar wel, ik blijf daar ook op kijken en geloof de mensen rondom mij niet, die zeggen dat zij die foutjes niet eens zien ;)
    Dankjewel trouwens voor je berichtje op mijn blog! Fijn om te lezen dat mijn foto's, ook al zijn ze niet van topkwaliteit, toch aanspreken!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Kijk, dit ziet er nu eens zo'n gesofisticeerde jas uit dat ik mij daar dus geen beginnen aan zie ... en jij doet dat hier eventjes en ze staat je echt supergoed en je draagt ze graag ! Duidelijk win-win-win !

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Blogtour: Tamarillo van Cherry designs

De blogmeet dat is echt iets tof, een hele avond tetteren met gelijkgestemde zielen, gegarandeerd een succes. Ik denk dat onze mannen maar al te content zijn dat we dat tetteren op een ander gaan doen, want meer dan 30 vrouwen samen dat moet toch wat lawaai geven ;-). Bij de blogmeet horen ook buitenkansjes en dit was er eentje van. Stephanie, beter gekend als Juffrouw Kersjes , deed ons een metertje tricot uit haar webshop cadeau om haar nieuwe patroontje uit te maken. Aangezien ik mezelf al ingeschreven had voor de testronde van dit patroontje (en het heel spijtig vond dat ze mijn maat niet meer nodig had) ging ik hier graag op in. Ik klikte haar webshop open en koos voor tricot, het eerste stofje dat ik toen zag, sprak mij zo aan dat ik zelfs niet meer verder zocht. Het is er eentje van Art Gallery. Echt een hele mooie kwaliteit, echt heel zacht! Na het wassen ziet het zwart er wel een beetje pluiziger uit, ik heb dat wel vaker met zwart/wit stofjes, mensen met wasti