Doorgaan naar hoofdcontent

plan B



Dat het plan A niet werd voor de laatste let's sti(c)k together, dat konden jullie hier al lezen (nog altijd geen vooruitgang in het polo verhaal trouwens...), maar het werd ook plan B niet. Plan B was namelijk het hemd uit de voorlaatste la maison victor, eentje dat gemaakt werd in licht rekbare stof en uit veel leuke details bestond.
Maar ik had maar één dagje tijd en dat leek mij (terecht bleek later) wat krap te zijn. Ik koos dus voor de sweater.



Dit hemd koste mij inderdaad ietsje meer tijd, heel veel naden zijn doorstikt en ook sierstiksel is het patroon niet vreemd. Het is echt een stuk waar ik met hart en ziel aan gewerkt heb en dat me veel voldoening geeft. Is het perfect? Zeker niet, zelfs nadat ik ongeveer alle naalden uit mijn (nieuwe) mandje probeerde, bleef deze stof een koppig stofje om te topstitchen over vele lagen, een steekje overslaan was dus geen uitzondering (gelukkig wel uitzonderlijk genoeg om niet in te boeten qua stevigheid). Maar door de kleur valt het niet zo op.



Ik koos ervoor om maar één borstzakje toe te voegen, geen idee waarom maar twee borstzakjes op een hemd vind ik niet zo mooi. De steekzakken aan de zijkant liet ik wel zo. Verder vond ik naar mijn zin geen bijpassende knopen die toch sportief genoeg waren, dus koos ik voor drukknopen. De volgende keer zou ik iets dikkere versteviging gebruiken voor het knopenpad maar verder ben ik heel tevreden met het resultaat.

Ik denk dat ik in totaal 1.5 dagen hieraan gewerkt heb (in stukjes natuurlijk), ik begon grotendeels thuis, werkte een groot stuk af op een donderdagavond bij de stoffenmadam en deed de finish touch op het dagje naaiweekend in Westmalle.



De stof kocht ik begin september op het stoffenspektakel in Antwerpen, ze heeft kleine ribbeltjes. Het is een soort stof dat ik er al een paar keertjes kocht (het overslaan van steken komt me dus bekend voor) en we allebei aangenaam om te dragen vinden. Ik maakte er enkele jaren geleden een jogging uit (Marvin uit la maison victor), nog geen 24h nadat het stuk afgewerkt was, lekte ons 'nog net niet helemaal waterdicht spiksplinternieuw onafgewerkt' dak, mijn meneertje kroop dus op het dak en kwam naar beneden met een teerplek op zijn nieuwe jogging. Dankzij de gouden raad van tante kaat (FYI boter en white spirit) is er van die teer en gelukkig ook van die white spirit, niets meer te zien. Stevige stof is het dus wel.

patroon: Charles hemd LMV
stof: Stoffenspektakel

Reacties

  1. Het was anders wel een érg goed plan vind ik, mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt! Ik ben wel blij dat ik er uiteindelijk mijn tijd voor genomen heb

      Verwijderen
  2. Reacties
    1. Bedankt. Echt een leuke om te maken al laat ik de volgende keer de steekzakken weg want die worden toch niet gebruikt

      Verwijderen
  3. Wow, heel knap!!! Ik doe trouwens ook altijd maar één borstzakje, ben ook niet zo'n fan van 2 :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt! Ik dacht al dat ik één of andere afwijking had ;-)

      Verwijderen
  4. Een heel werk zo’n hemd met veel details, maar het resultaat mag gezien worden!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. bedankt! inderdaad een heel werkje maar wel met meer voldoening dan een snel naaisel

      Verwijderen
  5. Zo tof ! Een hemd als sweater ! (moet ik onthouden)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt! Het is niet zo'n dikke stof dus voor de winter is het wat frisjes maar in de herfst bleek het ideaal voor de dagen waarop een hemd alleen wat fris is maar een trui erboven net te warm

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d