Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit november, 2018 tonen

happy feet

Koude voeten, da's een groot probleem hier. Meestal probeer ik dat probleem op te lossen door mijn voeten (al dan niet subtiel) naar de andere kant van het bed te verplaatsen om ze daar op te warmen. Maar het moet gezegd zijn, veel enthousiaste reacties krijg ik niet op dat plan. Uiteraard bestaan er andere oplossingen, kousen helpen helaas totaal niet (integendeel, ik heb het gevoel dat mijn voeten daar absoluut niet warmer van worden). Kersenpitjes dan maar. Saaie boel wel die gekochte kersenpitjes. Vooral omdat ik vorig jaar voor iemand een overtrekje maakte in vrolijke kleurtjes voor haar kersenpitjes. Haar oude (maar geniale) oplossing voor haar kersenpitjes droeg terecht de naam 'misbaksel' dus dat was iets dringender dan mijn kussentje. Vrolijke kersenpitjes, dat was dus mijn plan. Ik ging uiteraard opnieuw in mijn restjesbak kijken hiervoor. Aangezien ik zelf twee kersenpitkussentjes heb waarvan eentje vrij nieuw, begon ik met het oudste.

Linkparty Kamille van Fibre Mood

Dat er een nieuw patronenboekje op de markt is, moet ik jullie waarschijnlijk niet vertellen. Vanaf vandaag kan je namelijk de tweede editie kopen van Fibre Mood. Nu moet ik eerlijkheidshalve zeggen dat ik het zelf nog een beetje wennen vind, met hun online werkwijze en ik daardoor nog niet echt gestart ben met mijn naaiplannen uit boekje één.  Maar ik wil ze wel een kans geven en er werkt niets beter om iets te proberen dan een deadline. Dus besloot ik mij toch op te geven voor de linkparty met hun nieuwe patroontjes. Ik koos er eentje uit dat ik het best bij mij vind passen: de Kamille (de naam vind ik trouwens ook wel mooi), iets aansluitender dan wat in de vorige editie te zien was en een kleedje met langere mouwen. Nog een voordeel: ik had nog meer dan genoeg tricot in mijn voorraad liggen om eens niet via de stoffenwinkel te moeten passeren. Voor de maatbepaling baseerde ik mij op de afgewerkte maten, ik vergeleek met één van mijn burda kleedjes die ik

Deutsche Gründlichkeit

Vorig jaar was ik op zoek naar een patroontje voor een softshelljas, eentje dat niet te wijd viel maar toch praktisch was met een kap enz. Kortom een jas die kon dienen voor regenachtige herfstdagen of warme maar regenachtige winterdagen. Tante Ann raadde mij toen dit patroontje van Patty Doo aan. Het leuke is dat die patroontjes eigenlijk maar 2.99 euro kosten, ik klikte het dus snel in mijn mandje en kocht enkele weken later deze softshell op het stoffenspektakel. Maar toen bleef het liggen want Duits dat spreek ik amper. Net na de zomer begon ik dan toch het patroontje te knippen en plakken. Maar opnieuw stelde ik alles uit. Uiteindelijk begon ik aan het begin van de herfstvakantie toch aan de jas. De videohandleiding is wel echt noodzakelijk voor mij want mijn Duits is heel beperkt. Mijn mama leerde mij wel Bitte en Danke zeggen en van mijn papa leerde ik 'bitte ein großes bier' maar hier raakte ik ook niet ver mee bij dit patroontje. Aan

Man bag

Zoals stoffenspulletjes al liet vallen, staan er in Mijn tas 2 ook een aantal tassen die door onze mannen gebruikt kunnen worden. Ik duwde het boek dus in Peter zijn handen en liet hem kiezen. Hij koos Martha II (en ook nog de rugzak maar die zie ik nog niet direct zitten). Ik had nog een restje jeans en een restje van dit hemd en kon dus na een bestelling van wat fournituren bij K-bas aan de slag. Op zich zit het model vrij snel in elkaar als je alles goed afmeet (en je kan wel raden dat ik toch wel heb mogen tornen, want jawel het zakje voor de balpennen zat verkeerd). Maar op een paar uurtjes tijd was er een tas. Het spannendste vond ik om helemaal op het eind nog de holnieten te moeten laten bevestigen, ik blijf het haten, zaken die gaten maken en op het einde pas kunnen toegevoegd worden. Gelukkig kon ik op hulp van An rekenen bij Madeline de Stoffenmadam. Deze tas is ideaal om een notitieboekje, wat pennen en een smartphone mee te vervoeren, i

Wintersport billie

Dit jaar staat er voor het eerst een skireis op de planning en wat doe je dan? Je zorgt ervoor dat er voldoende warme kledij voorhanden is waar je gemakkelijk in kan bewegen (oké je boekt best toch eerst je skireis, maar dat heb ik uitbesteed ;-) ). Je kan uiteraard naar een sportketen rijden en daar t-shirts kopen, die zijn helemaal niet duur en hoogstwaarschijnlijk bestaan die uit een ideale stof: warm, isolerend maar toch ademend en absorberend. Maar zo doe je het niet als je graag naait, dan ga je op zoek naar alternatieven. Want zoals Peter zegt: dan heb je er twee keer plezier aan en ze kunnen nadien ook gedragen worden omdat ze er toch net iets stijlvoller uitzien. (voor de duidelijkheid de skijas en broek werden wel gewoon gekocht hoor) We begonnen dus met t-shirts voor Peter. Uiteraard ging ik opnieuw voor het billie patroon. Deze keer nog eens een raglanversie. Als stof koos ik op aanraden van Tamara voor French Terry. Het is iets dikker maar absorbe

pattern testing: underwear from Wardrobe by Me

For English scroll down Dat de kleerkasten van Peter en mezelf vrij vol zitten, dat zal jullie niet verbazen. Maar nieuw ondergoed, dat konden we beide nog gebruiken. De oproep voor de patroontest van Wardrobe by me voor mannenondergoed, kwam dus als geroepen. Eerst schreef ik me niet in, want ze wou heel graag foto's op model en dat zagen we beide niet zitten. Maar in een tweede ronde zocht ze nog bloggers die mooie foto's zonder model konden bloggen.  Dit model van boxershort (er hoort ook een onderhemd bij maar daar keek ik eerst over), is exact wat hier thuis gekocht wordt, ideaal om het dan ook zelf te kunnen maken (ik maakte al eens eerder een ander model, misschien moet ik hierover eens bloggen).  Een leuk projectje ook om restjes op te werken, ik moest dan ook niet ver zoeken naar stofjes voor de boxers. Voor het onderhemd had ik toevallig enkele maanden geleden een couponnetje zwarte tricot meegenomen van bij de stoffenmadam met het idee: dat komt al

Workshop onesie bij De Stoffenmadam

Ook al heb ik al vrij veel workshops gevolgd bij Madeline, toch ga ik altijd piepen als de nieuwe online komen. En ze slaagt er ook nog altijd in om workshops te verzinnen die ik wil volgen. Zo leek deze onesie mij wel eens iets leuk. Iets waar ik alleen nooit aan zou begonnen zijn maar tijdens een dagje me-time leek het me wel leuk. En aangezien ik een gekochte onesie doorgegeven heb aan een collega met kortere benen wegens te korte pijpen, kon ik wel een onesie gebruiken. Een stofje kiezen was niet zo gemakkelijk.  Ik was eigenlijk op zoek naar French Terry maar toen ik achteraan in Nancy haar winkel op zoek ging bij de effen stofjes (da's gewoon een winkel op zich) riep dit stofje mijn naam (en da's kunnen tussen al die stofjes) dus ging ik hiervoor. Een vrolijke, warme kleur en een zalig zacht sweaterstofje, meer moet dat niet zijn. Om de maat te bepalen kregen we hulp. Ik kreeg nog de vraag of het kon zijn dat ik een lang bovenlijf had, nu ben i