Doorgaan naar hoofdcontent

Linkparty Kamille van Fibre Mood




Dat er een nieuw patronenboekje op de markt is, moet ik jullie waarschijnlijk niet vertellen. Vanaf vandaag kan je namelijk de tweede editie kopen van Fibre Mood. Nu moet ik eerlijkheidshalve zeggen dat ik het zelf nog een beetje wennen vind, met hun online werkwijze en ik daardoor nog niet echt gestart ben met mijn naaiplannen uit boekje één. 
Maar ik wil ze wel een kans geven en er werkt niets beter om iets te proberen dan een deadline. Dus besloot ik mij toch op te geven voor de linkparty met hun nieuwe patroontjes.


Ik koos er eentje uit dat ik het best bij mij vind passen: de Kamille (de naam vind ik trouwens ook wel mooi), iets aansluitender dan wat in de vorige editie te zien was en een kleedje met langere mouwen. Nog een voordeel: ik had nog meer dan genoeg tricot in mijn voorraad liggen om eens niet via de stoffenwinkel te moeten passeren. Voor de maatbepaling baseerde ik mij op de afgewerkte maten, ik vergeleek met één van mijn burda kleedjes die ik na een workshop bij de stoffenmadam maakte, want dit was de look die ik wou bekomen. En gelukkig dat ik dat deed, want als ik op mijn lichaamsmaten was verdergegaan dan had ik een 40 moeten maken, nu maakte ik een 36 die nog een klein beetje versmald werd. Ik blijf het jammer vinden dat maattabellen zo slecht kloppen, het maakt dat mensen de verkeerde maat kiezen en ontmoedigd raken. 



In het patroon worden de randen niet afgewerkt, iets wat ik sowieso wel wou doen. Ten eerste omdat ik met gewone tricot werkte, maar zelfs met suede zou ik het gedaan hebben, het maakt een kledingstuk toch ineens een pak netter. Hiervoor zoomde ik de voorpanden eerst al voor 2/3 om vooraleer ik ze aan het onderste voorpand zette. Voor de mouwtjes voorzag ik (naast 10 cm verlengen) ook nog een boordje. Aangezien ik niet van de grootste ben, heb ik alles iets meer dan 10 cm ingekort. 



Het stofje kocht ik in 'vrij ruime' hoeveelheid in de outlet van Veritas in Schelle (als in er zat ongeveer 9m op de rol ;-) ), het is dus absoluut geen duur kleedje. Ideaal om eens iets uit te testen vond ik, want een eerste keertje iets naaien uit een bepaald boekje, dat is toch altijd wat zoeken naar de juiste maat. 

Het was nog eventjes spannend qua deadline want mijn naaimachine was op onderhoud en het weekend net voor de deadline had ik een weekend opleiding leiding 1 voor het rode kruis en dus geen tijd. 



Foto's nemen was nog de grootste uitdaging want in deze donkere maanden is foto's op een avond nemen niet echt een optie. Het uitstapje met Tamara waarop ik de foto's ging nemen, moest ik door het werk helaas ook annuleren. Een verkoudheid gooide dan ook nog eens roet in het eten en toen begon het op het enige moment dat ik met daglicht nog thuis was, ook nog eens te miezeren. Om maar te zeggen: het zijn de beste foto's niet maar soit. 

Bij deze is ook mijn tweede PDF patroontje voor november verwerkt, nog twee te gaan dit jaar dus.

Als je de andere deelnemers van de linkparty wilt zien, ga dan hier een kijkje nemen:
https://www.fibremood.com/nl/blog/sew-along/linkparty-5



Reacties

  1. Toch erg mooi geworden met je aanpassingen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. thanks, het was de moeite waard en nu weet ik voor een volgend keertje wat ik moet aanpassen

      Verwijderen
  2. Heel mooi !! En dat stofje staat je ook heel goed, zal wel dat je daar zoveel van kocht...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Prachtig jurkje met een leuke 'twist'. Staat je erg leuk.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. heel mooi kleedje en staat je goed! Ik ben nog steeds onzeker om iets voor mezelf te maken, zoals je schrijft de maattabellen uit boekjes kloppen soms zo slecht met de werkelijkheid (bij mij toch en dit is inderdaad demotiverend)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik heb geluk met la maison Victor waar ik echt mooi in hun maten pas

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d