Doorgaan naar hoofdcontent

Kabels




Kabels breien dat doe ik eigenlijk het liefste, de techniek is niet zo moeilijk en je ziet na een aantal rijen echt een patroon ontstaan.
Deze trui sprak me dan ook direct aan. Toen ik nog voldoende wol overhad van een trui voor Peter (die ik nooit kon bloggen aangezien het patroontje uiteindelijk niet uitgekomen is) begon ik er aan in deze spikkeltjeswol van Zeeman. Ik kocht voor de zekerheid nog twee bollen wol bij.
Helaas was de winter toen al bijna om en bleef het stuk na een afgewerkt achterpand liggen. Toen de herfst er aan kwam en ik al vroeg in gang gezet werd door Fibre Mood en hun Tara, nam ik de naalden terug vast en werkte ik verder.


Kabels breien voor tv zorgt wel voor foutjes, dat mocht ik ondervinden. Helaas zie ik die over het algemeen pas een tiental rijen verder en als ik alles telkens had afgenomen tot voor de fout (wat ik een aantal keer wel deed), dan had ik nog altijd geen trui. Ik liet de meeste foutjes dus zo, ik zie ze wel maar bij sommige moet ik toch ook echt zoeken. En het zijn tenslotte die foutjes die het tot een uniek stuk maken.



Het samennaaien van een gebreide trui is een vervelend taakje en ook wel spannend want in het verleden bleek soms al eens dat een trui dan toch niet paste omdat de steek minder uitrok dan ik aanvankelijk dacht. Deze keer paste de trui gelukkig wel en kon ik daarna aan de kraag starten. De pasvorm is ook echt wat ik voor ogen had, mooi aansluitend. 



De foto's werden aan zee genomen in de duinen. Tussen de buien door gingen we een stukje wandelen en aangezien we daar net iets meer beschut zaten voor de wind, leek foto's nemen van een trui mij daar iets gepaster dan op het strand zelf. 



Ik heb de smaak voor het breien wel te pakken, al is het daar nog meer zo dat ik in mijn hoofd meer projectjes heb dan ik er ook uitvoer, want ik ben extreem traag als het op breien aankomt.

Intussen ben ik met nog een trui bezig, ik heb er vertrouwen in dat deze nog afraakt voor het einde van de vakantie.
Het lijkt dus een productieve breiwinter te worden, al blijkt de Tara die ik deze zomer maakte, heel onhandig om buitenshuis te dragen. Door de aangebreide mouwen past deze trui onder geen enkele jas echt goed. Jammer maar daardoor is het een zetelhang trui geworden. 

Reacties

  1. Whaw! Foutjes of niet, hier mag je best fier op zijn!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Amai, Delphine! Echt een prachtig exemplaar!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wow, dat ziet er eigenlijk heel moeilijk uit hoor!! Ik zou het niet kunnen! En mooie foto's!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je! Een weekendje aan zee gaf tijd en plaats voor foto's

      Verwijderen
  4. Keischone trui !! Ik geraak niet verder dan een sjaal 😂

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. thanks! Het heeft ook lang geduurd voor ik een trui helemaal in elkaar kon zetten, eigenlijk is Marte de reden dat ik terug zoveel brei.

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d