Doorgaan naar hoofdcontent

Pattern testing: Busan van Itch to Stitch








For English scroll down

Dat speciale mouwen in zijn deze winter, dat moet je wel al ergens opgevallen zijn. La maison victor had in één van de laatste boekjes een heel leuk patroontje staan maar in sweaterstof leek het mij iets te bombastisch, ik plan wel een versie in een viscosestofje ofzo, dus meer als top.
Toen ik de Busan van Itch to stitch zag, viel alles op zijn plaats, het blijft een aansluitende top of trui maar de mouwen zijn toch de blikvanger. Tijd om dat ene (of één van de ;-) ) stofje dat ik op het stoffenspektakel zonder plan kocht te verwerken. Ik had geluk want ik kreeg alles eruit gepuzzeld.

Doordat november extreem druk is en een verkoudheid nog wat roet in het eten gooide zodat ik na het werk echt wel te moe was om nog veel te doen, was het nog wat deadline werken om deze af te krijgen voor het volgende opleidingsweekend rode kruis. Maar eigenlijk is het helemaal niet zoveel werk dus absoluut geen probleem om het op een avond te doen.



Alles aan het patroon klopt wat mij betreft, misschien zou ik een volgend keertje niet gewoon omzomen maar een boord nemen onderaan, maar dat is volgens mij ook een kwestie van gewoonte. Op deze manier is het net iets minder sportief en meer gekleed natuurlijk.

Het stofje is een sweaterstofje dat lekker zacht en warm is aan de binnenkant.



Met het restje maakte ik nog een haarband naar het patroon van Smospotten en Snoesjes. Ik volgde braaf het patroon maar een tweetal cm extra omtrek had net iets comfortabeler geweest, dus dat weet ik voor een volgend keertje. Door de kleurtjes kan je deze haarband terugvinden in mijn interventiepak van het Rode Kruis, buiten staan wachten in de kou wordt er net iets minder vervelend door.

The latest trend in having sleeves as eye catchers for your sweater or dress was something I did like but most of the patterns were so wide and bombastic, I doubted about making them. But when I saw this one of Itch to Stitch, I was convinced. It combines the sleeves with a more fitted garnment.





I bought the fabric in November without a real purpose but it wasn't that expensive so ideal to test something new. This Busan sweater is a quick sew which was a really good thing during this extremely busy month. Since daylight is really limited nowadays, I had to be creative to catch some natural light for the pictures, but luckely I managed to do so. 









The only thing I would change for a next version is adding a band at the bottom, it is something I usually do for sweaters and it feels a bit strange now without it. But that's of course just personal preference.





I had a small amount of fabric left which I used to make a head band. I combined it with a soft fabric from this sweater. The pattern for the head band can be found here, the tutorial is in Dutch but it's so clear that everybody should be able to use it with maybe some help of google translate (and even without).

you can buy the pattern here (affiliate link)



Thanks Kennis, for this pattern!

Reacties

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d