Doorgaan naar hoofdcontent

warme oren




Ook al hou ik wel van de gezelligheid die bij de winter hoort (al blijft de zomer wel mijn favoriete seizoen), de kou die erbij hoort heb ik toch meestal liever niet.

Naast koude voeten (waarvoor je hier een mogelijke oplossing ziet) en handen, zijn koude oren ook vaak een probleem. Vooral omdat ik mutsen haat. Ik probeer me dus al een paar jaar te behelpen met wat oorwarmers.
De haarband die in het laatste veritas magazine staat sprak me wel aan. Hij staat er in voor verschillende naalddiktes en heeft vooraan een leuke kruising. Het duurde wel eventjes voor ik door had hoe ik die moest maken, ik deed ze juist maar moest gewoon mijn naald draaien om het eindresultaat te zien.




Omdat ik niet de enige thuis ben die recht heeft op warme oren, ging ik met de rest van de wol aan de slag om een muts voor Peter te breien. Ik koos hiervoor het patroontje uit het Veritas boekje van vorig jaar. De fantasiesteek die ze daar beschreven, snapte ik alleen niet zo goed. Ik besloot dan maar om de fantasiesteek van mijn haarband te gebruiken en te hopen dat alles goed kwam.



Bij gekochte mutsen heeft hij vaak het probleem dat zijn oren net niet bedekt zijn, ik heb er dus voor proberen zorgen dat deze zeker groot genoeg is.

Uiteindelijk kwam het zowel met de gekozen steek als de lengte van de muts goed. Doordat de steek zo hard uitrekt lijkt de muts heel smal als ze op tafel ligt maar ze past wel degelijk heel goed. De muts werd al twee keer gedragen en ik hoorde toch geen klachten.



Foto's nemen van beide stukken deden we tijdens een weekendje aan onze Belgische kust. Iets om je oren te bedekken kan daar al eens van pas komen. Al was het met de wind en regen niet altijd voldoende.

De wol is een restje van twee truien, ze raakten allebei nog niet op de blog, eentje omdat het patroon nooit uitkwam en eentje omdat ik geen foto's had. Die foto's zijn intussen in orde en als ik nog eens een gaatje heb om er een tekstje bij te schrijven, zie je mijn trui hier binnenkort verschijnen. 


Reacties

  1. Ziet er lekker warm uit! Mooi

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank u en inderdaad lekker warm, zal nog van pas komen deze week

      Verwijderen
  2. Ahaha ja dus :). Vroeg ik er net naar... lig achter met blogs lezen ;). Heerlijk warm!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel mooi allebei! En misschien moet ik die haarband ook eens proberen, want ik haat mutsen (dat kriebelt zo hard...)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Inderdaad en ofwel is een muts te klein als ik mijn haar wil opsteken ofwel te groot als ik ze kocht voor opgestoken haar, een haarband is veel handiger op dat vlak ook

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d