Doorgaan naar hoofdcontent

een broek om te gaan werken (voor mezelf)





Het voordeel van de eerste editie van la maison victor van een jaar, is dat die geleverd wordt in de kerstvakantie. Een timing die altijd goed uitkomt om eens direct iets te kunnen maken uit het tijdschrift.
Zo ging het ook deze keer. Op kerstavond vond ik mijn editie in de bus en op kerstdag vond ik een gaatje om te naaien. Ik koos voor het model van de salopette maar maakte enkel het broekdeel deze keer, eigenlijk als test om te zien of de maat goed was.



Het stofje is er eentje dat al enkele jaren in mijn voorraad lag, aanvankelijk gekocht om er een kleedje uit te maken maar mijn mama vond het te soepel vallen daarvoor. Blij dat ik het gespaard heb dus. 



Ik maakte mijn gewone maat en die zit eigenlijk heel goed, een klein beetje ruim aan de taille maar ze valt helemaal niet af ofzo en qua bewegingsvrijheid aan de heupen mag het ook niet minder zijn. Ik heb er wel een stukje terug afgeknipt, dus qua lengte is ze voor mijn 1m63 goed zonder naadwaarde. (en dan draag ik ze hier nog op vrij hoge hakken dus de lengte is zeker niet te nipt)

Foto's nemen dat deed ik op tweede kerstdag, aangezien mijn wederhelft die dag moest werken, trok ik er met mijn afstandsbediening en statief op uit in de buurt. Die foto's bleken helaas totaal niet bruikbaar, doordat de zon scheen was het witte bloesje dat ik droeg overbelicht en ik kreeg het niet goed achteraf. Poging twee dan maar, vorige zondag tussen de regenbuien door. Je zal het dus hiermee moeten doen ;-).


Het is jaren geleden dat ik nog een wollen (of wol-look, geen idee aangezien het al zo'n oud stofje is) broek droeg, zalig om te dragen in de winter. De sjaal op de foto's is er eentje die mijn mama breide, je kon hem enkele jaren terug hier bewonderen. 


Ik heb nog een mooi stofje liggen dat ik eigenlijk gekocht had voor de salopette uit fibre mood, ik denk dat ik weet wat ik er uit ga maken ;-). Misschien zelfs met het bovenstuk van de Paris erbij, wat denken jullie?


Reacties

  1. Mooie broek! Goed idee om er nog een te maken, al zou ik niet gaan voor de salopette. Ik vind de broek veel mooier zonder bovenstuk ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ben eigenlijk aan het broeden op een systeem waarbij ik dat bovenstuk eraf kan halen als ik dat wil

      Verwijderen
  2. Doen! Jij hebt daar zó het figuur voor.
    Deze staat je ook heel goed!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ziet er mooi uit! Ik zou wel graag eens de broek zien in de taille zonder vestje erover. Maar wat te zien is ziet er heel mooi uit (en ik zou mijzelf er ook wel eens aan wagen)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je. Het plan was inderdaad om zo'n foto's te voorzien maar die bleken allemaal mislukt, het contrast tussen het witte bovenstuk dat ik droeg en de broek bleek te groot voor de foto's. Ik priprob binnenkort eens met een donker topje

      Verwijderen
  4. Ik zag er ook onmiddellijk een broek in, zonder dat bovenstukje ;)
    Staat je érg mooi vind ik!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Leuke broek! Ik ben ook wel benieuwd naar de bovenkant, hoe de taille eruitziet! Hoe heet die salopette? Ik vraag me af of het die is die ook op mijn lijstje staat? :)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Je koud watervrees water was nergens voor nodig: Wat is je versie van de Paris broek mooi geworden. Ik heb deze broek ook op mijn lijstje staan en twijfel ook of ik de Paris maak met bovendeel. Ik heb dan wel plannen om deze patroondelen aan te passen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Heel geslaagd! Staat ook op mijn lijstje!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d