Doorgaan naar hoofdcontent

een maandje ontspullen - de tussenstand



Een zak die al naar de kringwinkel verhuisde.


An kon mij (en nog een groepje andere vrouwen) overtuigen om in januari een minsgame te doen. Hierbij doe je op de eerste dag van de maand één iets weg, op de tweede dag twee enz.
Elke dag delen we in de groep wat we wegdeden. Het motiveert wel vind ik zo in groep ontspullen en het brengt ook wel inspiratie.
Zo nam ik de kast met drank onder handen, een fles jenever die al meer dan 10 jaar open was en compleet dichtplakte werd weggesmeten en 7 flessen wijn en cava verhuisden naar mensen die wat vaker alcohol drinken dan wij doen. Het zou zonder de groep nooit in me opgekomen zijn om die flessen onder handen te nemen, ze stonden er gewoon te staan en de kans is vrij groot dat ze er binnen 10 jaar nog zouden staan. 

Wat mij halfweg de maand heel erg opvalt is dat ik nu andere ruimtes aan het opruimen ben dan wanneer ik startte na het lezen van één van de gekende opruimboeken. Die boeken starten meestal met je kleerkast en laat dat nu net een probleem zijn. Aangezien er zoveel kleren zelfgemaakt zijn, kan ik er heel moeilijk afscheid van nemen. Meestal las ik daarna niet verder in die boeken maar nu zag ik mensen hun voorraadkasten en bureauruimtes opruimen. Zaken die ik veel gemakkelijker kon en waar ik echt oude zaken vond omdat ik vroeger nooit verder ging dan enkele stukken in de kleerkast. Uiteindelijk gingen er ook wel kleren het huis uit maar het was niet de focus van deze opruimronde.

Een stofje dat te koop staat op mijn instagram pagina.


Ik probeer ook enkele spulletjes te verkopen en maakte hiervoor een instagram account aan. Het kost wat extra werk maar het doet toch iets minder pijn als je je spulletjes naar iemand anders kan laten gaan dan dat ze gewoon weggaan.
Zo verkocht ik een oude editie van la maison victor die ik dubbel had, een haarband die ik dubbel breide en een rest breiwol. Er staan nog een aantal dingen op, ook zaken die ik gratis wegdoe. En er komt zeker nog bij. 

Wat mij betreft is dit maandje ontspullen nu al geslaagd, al vrees ik dat ik nooit echt een minimalist zal worden, zaken bijhouden omdat ze nog nuttig kunnen zijn, zit gewoon heel erg ingebakken en om eerlijk te zijn levert het wel leuke herinneringen op als je dan eens door je spullen gaat. Ik heb ook het gevoel dat we Marie Kondo gewijs teveel aan het 'ontspullen' zijn, wegsmijten om extreem veel ruimte te maken lijkt mij ook niet echt milieubewust. Onlangs had ik er met iemand een gesprekje over en die zei: zolang je plaats genoeg hebt om alles te zetten is er geen probleem. Heb je plaats tekort dan maak je er gewoon eventjes bij door op te ruimen. 

Reacties

  1. Amai, zo veel bewondering voor al die opruimers :-) Ik ga dat, iets meer op het gemak, dit jaar ook proberen te doen want er ligt nog wel wat gerief in huis waar we niks meer mee gaan doen. Ik ga wel alleen wegdoen wat ok voelt om te elimineren, wegdoen om aan een bepaald aantal items te komen, dat ligt me niet zo. En ik ben dan weinig materieel ingesteld, ik ben wel gehecht aan mijn spullen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Op zich is het aantal voorlopig geen probleem omdat ik vooruit werk en dat gewoon dan per dag uitsplits. Je komt ook snel aan extra's om een dag te vullen: alle balpennen eens testen, een handtas uitkuisen, vervallen etenswaren of frisdrank enz tellen snel op. Ik vond ook al veel heel oude zaken die eigenlijk kapot waren maar die ik toen nog niet weg wou doen.

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d