Doorgaan naar hoofdcontent

Happy Birthday



Verjaardagsgeschenkjes verzinnen voor mensen is niet altijd simpel, maar sommige mensen maken het mij net iets gemakkelijker door vrij expliciete hints te geven. Zo kreeg ik maanden op voorhand de hint dat een naaiworkshopje om zakjes voor lavendel te maken wel heel erg leuk zou zijn. Omdat iets groter mij ook wel leuk leek en gewoon geven wat ze vroeg toch maar wat saai was voegde ik nog een stofje voor een kussensloop toe. Het stofje kon je hier al eens zien. Ik kocht het jaren geleden omdat ik het echt mooi vond, maar ik durfde er niet in knippen. Ik ben heel blij dat ik er nu iemand anders gelukkig mee kon maken. 

Vorige zondag was het dan zover, een middagje waarop een naaidate op het programma stond. Meestal heb ik het niet zo voor miezerige regendagen maar gezellig binnen zitten, rustig uitleggen hoe alles werkt en een tof babbeltje tussendoor, maakten dat het weer snel vergeten was. Ik had mijn living voor de gelegenheid omgebouwd tot naai-atelier zodat het iets comfortabeler werken was dan boven in mijn naaikamertje. 

Het resultaat was heel veel kleine zakjes voor lavendel en balpennen en twee kussenslopen. Het enige wat ik moest doen was de randjes van de kussensloop overlocken, de rest werd allemaal door mijn gelegenheidsleerlinge uitgevoerd.



Achteraf kreeg ik ook nog een fotootje doorgestuurd van bij haar thuis. Het is altijd wel tof om iemand blij te maken met zelfgemaakt gerief maar blijkbaar is het minstens even tof om iemand blij te maken door ze zelf iets te laten maken en ze daar heel trots mee naar huis te sturen.

stof: Pieke Wieke

Reacties

  1. Zo’n cadeautje zal ze nooit meer vergeten! Goed idee.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Vergeten wordt inderdaad moeilijk als ze haar kussens ziet liggen 😉

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d