Een maatje groter gaat niet over mezelf, gelukkig maar ;-).
Ik had nog een stukje stof over nadat ik een billie voor Peter maakte, ik besloot al vrij snel om er een t-shirt voor Marthe mee te maken. Het modelletje vond ik ook al snel, de Uma uit la maison victor, maar dan uit één laagje. Navraag bij haar papa leerde mij dat ze 134-140 had als maatje.
Maar zoals dat wel eens gaat, bleef het enkele maandjes liggen. Toen ik vorige week voor ik op naaiweekend vertrok (lastminute met twee topdames), nog op zoek was naar simpele projectjes voor in de avonduurtjes, ik ben namelijk geen avondmens, kwam ik het stofje met het boekje terug tegen. Ik besloot in een opwelling om een maatje groter te knippen 146-152 dus.
Aangezien we op zondagmiddag nog langsgingen, kon ik het t-shirt onmiddellijk laten passen. Het bleek zeker en vast een goede keuze te zijn om voor 146-152 te gaan want ze was blijkbaar een stuk gegroeid op korte tijd. Aangezien t-shirts in de nieuwe maat nogal schaars waren in haar kast, het groeien ging blijkbaar plots snel, trok ze het t-shirt onmiddellijk aan. Achteraf kreeg ik deze foto doorgestuurd van haar papa met de vraag of ik een blogberichtje wou schrijven, uiteraard wou ik dat.
Zalig dat de papa jou daarvoor contacteert. Het shirt staat haar natuurlijk ook heel mooi!
BeantwoordenVerwijderenInderdaad heel leuk om zo'n berichtje te krijgen.
VerwijderenSupertof als cadeautjes zo in de smaak vallen!
BeantwoordenVerwijderenZo'n leuk T-shirtje weer en een schot in de roos.
BeantwoordenVerwijderenKei tof!
BeantwoordenVerwijderen