Just Delphine

Ik schreef het al wel vaker, dat De Stoffenmadam een paradijs is als je op zoek bent naar effen stofjes en ook deze keer kan ik niet anders dan dat nog eens vermelden. Nancy liet mij kiezen tussen de French Terry stofjes om er een sweater voor Peter uit te maken. Een keuze maken was zeker en vast niet simpel want er ligt wel wat verzameld in haar winkel. Uiteindelijk besloot ik praktisch te denken. In de kleerkast hangen wel wat hemden met rood en grijs waarvoor er eigenlijk maar één bijpassende sweater voorhanden is. Aangezien de zomer dit jaar precies wat langer op zich laat wachten dan vorig jaar, leek het mij wel ideaal om voor een sweater te gaan die bij deze hemden past. Ik koos dus voor een donkerrode en grijze French Terry. En besloot de color block en kraag van de T-Skjorte uit I love T-shirts, te combineren met de pasvorm van de Boi uit I love Sweaters. Zo is het ook eens iets anders. Als mouwboordjes en voor onderaan ging ik voor de omgekeerde French Terr

Een tijdje terug reageerde ik op de oproep van Tine om deel uit te maken van haar testersteam voor haar nieuwe atelier para Ti . Tine leerde ik vorig jaar op naaiweekend kennen als een toffe spontane dame, dus leek het mij wel leuk om voor haar te testen.  Toen ze ons liet weten welk patroontje het was vond ik het eerst eventjes spijtig want het zou een kleuterboekentas worden. Nu heb ik zelf geen kleuter en mijn metekindje past denk ik zelf nog in die boekentas ;-) maar niet getreurd, er werd ook een volwassen exemplaar voorzien. een schuine steekzak vooraan gecombineerd met een exact aansluitend zakje aan de zijkant (ideaal voor een gsm) Een rugzak maken dus, niet direct iets waar ik normaal aan zou beginnen, maar dat is net het leuke aan zo'n testersgroepje, je wordt al eens uit je comfortzone getrokken en laat dat net zijn waar de magie plaatsvindt. Het is in ieder geval het stuk waar ik het meest trots op ben toe nu toe. Ik koos ervoor om eers

Hier kon je al lezen dat ik al een volgend stofje voor het patroontje op het oog had. Het duurde eventjes voor ik er ook iets mee deed, maar toen zowel mijn overlock als naaimachine zwart garen hadden ingeregen gekregen voor een ander projectje, besloot ik erin te vliegen. Want op zich is het zeker en vast niet veel werk om deze te maken.  Het zwarte stofje is zwarte soepelvallende tricot van bij Madeline De Stoffenmadam, zalig zacht en ideaal voor iets dat wat mooi moet vallen zoals deze top.  Ik ging deze keer voor effen zwart zodat de combinatiemogelijkheden eindeloos zouden zijn, in het bijzonder met dit vestje dat ik vorig jaar kocht. Een heel leuk vestje waarbij ik wel nog een top kon gebruiken.  Maar ook deze bomber is ideaal om hiermee te combineren.  Wat mij betreft rollen er zeker nog exemplaren van dit patroontje van onder mijn naaimachine. 

Naast de vraag om dekentjes te maken, kreeg ik van zus ook de vraag of ik de eerste mutsjes van de tweeling uit een restje kon maken. Ze zond er ook twee patroontjes bij. Uiteraard kon ik dat. Het ene patroontje zag er mij echt wel gepruts uit maar met dit patroontje kon ik wel verder. Ik had toen net een billie met lange mouwen voor Peter gemaakt en stuurde een foto van het restje door naar zus. Ze vroeg namelijk om een stofje dat bij heel veel kleertjes zou passen en uiteraard voor beide geslachten zou kunnen. Dit stofje werd dan ook goedgekeurd. Nadat ik één mutsje gemaakt had, begon ik te twijfelen. Ik had absoluut geen idee wat de grootte van zo'n babyhoofdje zou kunnen zijn. Dus gaf ik het mutsje mee met mijn wederhelft naar het werk, één van zijn collega's die vroedkundige is kon zo haar mening geven. Nadat ik van haar een go kreeg, kon ik ook het tweede mutsje maken. Uiteindelijk haakte zus zelf nog een strikje voor op kleine R. haar mutsje zoda

Dit stofje kocht ik enkele maanden geleden bij Mon Depot, aanvankelijk met de bedoeling om er een Lux dress uit te maken, maar Griet overtuigde mij om nog eens het Raven patroon uit de kast te halen. Op een druiligere zondagochtend, na een uurtje in de fitness, besloot ik om erin te vliegen. Ook deze keer verlengde ik de jurk. Ik vergeleek nog eens met mijn vorige versie en de foto's op mijn blog en ik merkte toch dat de jurk wat gekrompen was op iets meer dan 2 jaar tijd. Gelukkig verlengde ik ze toen, zodat ze nu zonder riempje draagbaar is. Verder deed ik een beetje mijn eigen goesting aan de mouwboordjes, ik had namelijk geen zin om tussen al mijn tijdschriften op zoek te gaan naar het juiste exemplaar om zo de werkwijze te kunnen checken. Het is netjes afgewerkt en meer moet dat niet zijn Ik maakte ook nog een sjaaltje uit een restje van de stof om het geheel nog ietsje meer af te maken. En zo is de volledige lap stof in één keer verwerkt, wat ook

Toen zus mij kwam vertellen dat ze zwanger was, kreeg ik een briefje dat op een patroontje voor een dekentje vast zat. Op dat briefje stond 'tante, wil je dit maken voor ons'. Dat ze zwanger was had ik dus door (ik had al een vermoeden ;-) ) maar dat het er twee ineens waren, moest toch nog eventjes vermeld worden voor ik dat besefte. Intussen werden mijn nichtje en neefje geboren en worden de dekentjes ook al gebruikt.  Twee dekentjes dus. Zij ging de stofjes kiezen, ik ging het maken. Aangezien de kindjes in het voorjaar verwacht werden, kozen we samen voor de combinatie van wafelstof en tetra. De stofjes kocht ik bij Madeline De Stoffenmadam. Beide stofjes passen zowel voor meisjes als voor jongens, wat wel handig is. Uiteindelijk liet ik het patroontje voor wat het was en maakte ik gewoon dekentjes van 1m op 1m. Niets fancy qua afwerking, gewoon goede kanten op elkaar stikken, keergat laten, de boel omkeren en daarna alles doorstikken.  Ik maakte

De uitdaging van deze maand bij let's stick together was om je door een ander te laten inspireren. Davina stelde al snel voor om een vast persoon aan elkaar toe te wijzen om zo de uitdaging groter te maken. Een plan dat ik alleen maar kon toejuichen want anders is het wel een heel breed thema wat het eigenlijk niet zo moeilijk maakt. Ik laat me namelijk wel vaker inspireren door een ander. Er was niet zoveel enthousiasme voor haar plan, vele vonden het te beperkend. Maar uiteindelijk ontstond er toch een klein groepje. De dag na de deadline ging ik kijken en vond ik de persoon op wie ik mij moest baseren. Ik naaide toen al een stuk in elkaar (als ik binnenkort eens tijd vind dan neem ik daar ook foto's van). Een klein weekje later werd ik door Davina getagd, iedereen had zich uit dat groepje verzet naar het andere vrije groepje. Ik moest mij dus door Davina laten inspireren. Nu had ik wel een uitleg kunnen verzinnen waardoor het stuk dat ik maakte ook op Davina geïns

Dit bloesje wou ik eigenlijk al langer maken, het patroontje zat dan ook al een tijdje overgetekend in het tijdschrift. Ik weet zelfs niet meer waarom, maar het werd niet gemaakt. Aangezien ik mij geen stofje kan herinneren dat ik hiervoor voorzien had, zal dat wel de reden geweest zijn. In januari kocht ik dit stofje in solden bij De Stoffenkamer, niet met een specifiek doel ofzo, gewoon omdat het mooi was voor een bloesje. Toen ik enkele weken terug door mijn boekjes aan het bladeren was werd 1+1, 2. Omdat het die zaterdag (enkele weken terug) wat grijs weer was en ik eigenlijk in een goed boek bezig was, gebeurde er toen niet veel behalve het stofje knippen. Maar in de week die erop volgde werd het bloesje toch in elkaar gestikt.  Ik was blij dat ik nog eens iets uit la maison victor kon maken, een boekje waarbij ik zeker ben van de maat want dat weekend maakte ik ook dit t-shirt. Dat hoewel het perfect draagbaar is, toch wat te wijd bleek naar mij