eindelijk

Dit bloesje wou ik eigenlijk al langer maken, het patroontje zat dan ook al een tijdje overgetekend in het tijdschrift. Ik weet zelfs niet meer waarom, maar het werd niet gemaakt. Aangezien ik mij geen stofje kan herinneren dat ik hiervoor voorzien had, zal dat wel de reden geweest zijn.

In januari kocht ik dit stofje in solden bij De Stoffenkamer, niet met een specifiek doel ofzo, gewoon omdat het mooi was voor een bloesje. Toen ik enkele weken terug door mijn boekjes aan het bladeren was werd 1+1, 2.

Omdat het die zaterdag (enkele weken terug) wat grijs weer was en ik eigenlijk in een goed boek bezig was, gebeurde er toen niet veel behalve het stofje knippen. Maar in de week die erop volgde werd het bloesje toch in elkaar gestikt. 

Ik was blij dat ik nog eens iets uit la maison victor kon maken, een boekje waarbij ik zeker ben van de maat want dat weekend maakte ik ook dit t-shirt. Dat hoewel het perfect draagbaar is, toch wat te wijd bleek naar mijn smaak (maar dat loste ik intussen al op, dus geen nood, het t-shirt is niet tot de kast veroordeeld).

Het was dan nog even wachten tot er een gaatje in de agenda gevonden werd voor foto's. De laatste weken waren druk en op die ene zondag waarop niets gepland stond, werd er ook eens geluierd. Gelukkig behoort een avond in de week intussen ook terug tot de mogelijkheden om foto's te maken. Wat mij betreft een extra hoera voor langere dagen met bruikbaar licht (al moest ik wel rekening houden met buien).