Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit juli, 2019 tonen

Feestoutfit (x2)

Een trouwfeest in de agenda is uiteraard het perfecte excuus voor een nieuw kleedje (al doe ik dat echt niet altijd hoor, ik deed toch een 5tal feestjes met dit kleedje ). Aangezien lange versies momenteel in zijn, besloot ik om hiervoor te gaan. Majella bracht mij op het idee om de Genova uit la maison victor te verlengen. Het leuke is dat het een iets veiligere optie is, want ik wist al hoe het basispatroon zou vallen.  Het stofje dat is er eentje dat ik vorig jaar kocht bij Pieke Wieke, het bleef een zomertje liggen maar ik blijf het nog altijd mooi vinden. Toen ik Peter tussen twee stofjes liet kiezen voor dit kleedje, ging hij voor het roze stofje.  Ik verlengde de Genova 50 cm en voorzag een split vanaf de knie aan één kant, het voordeel van zelf naaien is dat je die kant kan kiezen, ik koos de linkerkant omdat ik rechts een litteken heb op mijn knie ;-). De split moest ervoor zorgen dat ik niet noodgedwongen op mijn stoel zou moeten blijven zitten, maar vrij

een verzameling lego

Lego is een ideaal cadeau voor mijn wederhelft, ik kan hem echt plezier doen met een mooie set om in elkaar te zetten. Toen ik vorig jaar deze lego polo voor hem maakte was hij dan ook heel blij, hij neemt die dan ook graag uit de kast (en nee, niet omdat ik het klaarleg want dat doe ik niet voor t-shirts of polo's). Enkele maanden terug zag ik online nog een legostofje bij De Stoffenstraat, dus klikte ik dat in mijn mandje zonder echt project voor ogen. Na het wassen bleek het lekker zacht te zijn, ideaal t-shirt gerief dus. De nieuwste la maison victor (echt een top exemplaar qua gemaakte patroontjes op korte termijn hier) bracht een snelle oplossing voor het zoeken naar een patroontje, het Samos T-shirt leek me wel leuk. Er liggen hier veel t-shirts in manlief zijn kast maar een zelfgemaakte met v-hals zat er nog niet tussen. De raglanmouw bestaat bij dit model uit twee delen, deze keer deed ik daar niets mee maar het schept wel mogelijkheden naar de toekoms

Nog eentje om het af te leren (of niet ;-) ).

Dit is voorlopig mijn laatste Vita en ook qua stof is dit mijn laatste see you at six stofje van de eerste reeks. Ik heb nog wel een restje liggen waar ik nog iets uitkrijg, maar dit was de laatste ongebruikte lap. Een stofje dat ik gekoesterd heb dus. Aanvankelijk was het de bedoeling om uit dit stofje een jurk te maken, maar daarvoor schijnt het iets teveel door, ik voel namelijk niet de behoefte om mezelf in doorschijnende stofjes te hullen. De boel compleet voeren vond ik dan weer zonde want het is zo'n zacht stofje. Als top is het iets gemakkelijker op te lossen door er een topje met spaghettibandjes onder te dragen. zo zijn alle noodzakelijke delen verstopt en behoud ik toch het zalige gevoel van het stofje op mijn huid. V-halsjes naaien is niet zo simpel maar deze keer lukte het vrij goed. Het enige wat niet wou lukken is het naar beneden blijven van het beleg, doorstikken bleek de enige oplossing te zijn. Hiervoor koos ik voor contraster

Stockholm

Het stond al enkele jaren op de planning om eens een citytripje te plannen in een stad die wat noordelijker gelegen was. Uiteindelijk besloten we zo dit jaar naar Stockholm te trekken. De stad kon ons onmiddellijk overtuigen, niet al te druk, een veilig gevoel maar toch vanalles te zien. Duur, dat wel, maar aangezien we dat vooraf wisten was dat niet echt een probleem. Wij kozen ervoor om de Stockholm Pass aan te kopen, het was niet goedkoop (omgerekend net geen 120 euro per persoon voor 3 dagen) maar er zat heel veel in. Ik had berekend dat als we de sightseeing bus en boot zouden gebruiken, we eigenlijk maar 4 musea of kerken meer moesten bezoeken om goedkoper uit te komen. Dus het was sowieso goedkoper. Verder zorgde de pass er ook voor dat we meer musea bezochten, want ik ben ervan overtuigd dat we anders na dag 2 vaker zouden besloten hebben dat een museum zijn geld niet waard zou zijn. Wat vonden we nu zelf de moeite: - Het koninklijk paleis. Hi

4 schattige beentjes

Nu de kindjes van zus nog zo klein zijn, is het ideaal om wat restjes weg te werken. Zo ook de overschotjes van hun slaapzakjes (die eigenlijk nog te groot zijn). De buitenkant van die slaapzakjes is in tetrastof, ideaal en zacht dus voor broekjes. Het broekje dat kleine R draagt, is echt zo'n pofbroekje voor over de pamper, nog een beetje te breed aan haar billetjes, maar wel al ideaal gebleken toen het zo warm was. Broertje T wou natuurlijk ook een broekje, of ja mama wou een shortje want hij heeft nog niet zoveel te willen op dat vlak ;-). Ik kreeg dus de vraag om een shortje te maken, alleen vond ik geen patroontje. Dus ging ik zelf aan het puzzelen. Ik begon met het oliver broekje van emma en mona en my minniemie. Dankzij Blanche wist ik dat je zo'n broekje ook perfect in tetra kon maken zolang je een maatje groter koos. Dat deed ik dus, verder hertekende ik de beentjes een beetje zodat het een shortje werd. Ze zijn in ieder geval schattig met hun t

instant summerfeeling

Enkele weken terug had ik op maandag urenlang in de file gestaan, vrolijk werd ik daar niet van. Maar bij thuiskomst vond ik de nieuwe la maison victor in de bus en gelukkig stond daar wel vanalles in dat mij vrolijk kon maken. één rok sprong er direct uit: lang maar vooraan toch weer niet. En dat met een mooi plooieffect. Die wou ik wel eens uittesten. Een rok dat maak ik niet zoveel want dat draag ik ook niet zoveel omdat je daarboven dan een passende top moet vinden.  Iets waar ik nog vrolijker van werd, dat is mijn nieuwe naaimachine, dat ik ze kocht omdat er in september een 3 in mijn leeftijd voorkomt, dat negeer ik dan maar eventjes. Mijn nieuwe machine heeft boventransport dus wou ik dat ook eens testen op een gladder stofje. Het bevalt mij echt wel dat boventransport, het is nog eventjes zoeken qua aanvoelen van de snelheid van mijn machine, want dat is ten slotte bij ieder toestel anders. Maar al bij al viel het vloeken ondanks de hitte wel mee. 

een trauma

Een broek om te gaan werken, dat wilt manlief heel graag. Al een aantal jaar probeer ik mezelf dus te motiveren om daaraan te beginnen. Poging 1 in ribfluweel bleek te groot, poging 2 in jeans te klein. Een ander patroon dan maar want geen derde keer dacht ik zo... Ik nam er dus de (toenmalig want er is intussen een nieuwe editie uit) la maison victor erbij. Eentje waar een deftige short in stond. Een short in een lange versie, is een broek, toch? En in la maison victor ken ik Peter zijn maat. Dus zo gezegd zo gedaan, ik nam een broek uit de strijkmand en verlengde de patroondelen van de short op basis van deze broek. Het kostte mij veel peptalk van mezelf voor ik dan ook daadwerkelijk in gang schoot. Pinksteren dat leek mij wel een goeie dag om er toch eens in te vliegen. Het vervelende was wel dat mijn model niet zoveel thuis was die dag, dus passen dat moest over de middag gebeuren. Spannend wel om te stikken en braaf alle stapjes te volgen en niet te weten

een golden oldie

Een nieuwe naaimachine dat betekent uiteraard vanalles uittesten. Om mezelf wat frustraties te besparen besloot ik om niet te starten met het kleedje voor het huwelijksfeest waar we volgende maand naartoe moeten, maar om een simpel patroontje uit de kast te halen. Een golden oldie dit burda'ke. Enkele jaren terug was dit een heel populair patroontje in naailand, ik volgde er toen ook zelfs twee workshops van bij Madeline.  Dit stofje kocht ik enkele maanden terug bij de Stoffenmadam zonder echt doel voor ogen. Aangezien mijn oude burda'kes was versleten beginnen te zijn, besloot ik om het patroontje nog eens boven te halen; Gezien de tropische temperaturen ging ik voor een versie zonder mouwen.  Het grootste deel van het kleedje werd met de overlock in elkaar gestikt maar ik kon hierop wel eens de tweelingnaald testen. Het is nog niet perfect maar al bij al ben ik wel heel tevreden van het resultaat.  Ik draag vrij weinig V-halsjes sin