Doorgaan naar hoofdcontent

dat stofje past dus op alles hé...




Dat waren ongeveer de woorden die ik als excuus gebruikte om dit stofje te kopen ;-). Een stofje dat ik kocht, ook al ging ik die dag geen stof kopen. Maar het klopt wel, het past echt op alles en zo'n stukken kunnen er op zich altijd wel bij in de kast.


Ik wou eigenlijk een patroontje van Patty Doo maken hiermee, maar was niet zo zeker wat de boord zou geven in deze stof. Ik besloot dan maar een klassieker in mijn kleerkast nog eens boven te halen. De Susanne van Compagnie M. Deze keer opnieuw met een rolzoompje. Het rolzoompje is niet 100% perfect gelukt want dit stofje was op dat vlak toch een beetje koppig, maar het kan er zeker mee door.



Ik koos opnieuw voor een lengte tussen lang en kort in, zo kan ik het op een kleedje dragen, maar ook op een broek. Een outfit kiezen voor de foto's was zelfs moeilijk want er waren vrij veel mogelijkheden, maar uiteindelijk koos ik voor een donkere broek met een effen longsleeve zodat de cardigan wat meer opvalt. De cardigan past trouwens ook perfect op dit kleedje. 

Reacties

  1. Inderdaad een zeer handig stuk dat je bij veel kan dragen! Welke stof gebruikte je hiervoor? Tricot of gebreide stof? Valt in elk geval "mooi"!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Tof model, die zakken maken het helemaal!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oeps had ik hier een achterstand met het lezen van je recente blogposts zeg... Tof om te lezen dat je de Suzanne Cardigan maakte... en goedkeurde ;-) Moet ik ook eens iets mee doen met dat patroon (dat ik al lang liggen heb)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. zeker doen! Ik maakte enkele exemplaren toen het patroon pas uitkwam (ik mocht meetesten) en het blijven toch graag gedragen stukken (enkele zijn wel al versleten)

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d