Just Delphine

Toen ik tijdens de uitverkoop bij babarum enkele stofjes bestelde, kreeg ik een mailtje. 1 van mijn stofjes was niet meer beschikbaar. Ze stelde enkele opties voor waaronder een verrassingsstofje voor dezelfde waarde. Aangezien het niet over een groot bedrag ging, besloot ik voor deze optie te kiezen. Het stofje was er eentje dat ik online nooit gekozen zou hebben maar gewoon in de winkel wel, dus dat was alvast een meevaller. Het bleek ook een ideaal stofje voor de sofia overslagtop uit LMV die ik al lang op mijn to sew lijstje had staan. Intussen lag de top al eventjes geknipt klaar, maar het kwam er niet van om er aan te starten. Toen ik op zaterdag mijn duim pijn gedaan had op de transportband bij indoor skiën (lomp I know) en een hemd maken (wat op de planning stond voor die zondag) mij niet echt een strak plan leek met een pijnlijke duim, besloot ik om mijn tijd voor een stuk aan deze sofia te besteden. Ik veranderde niets aan het patroon en eige

Het is me deze kerstvakantie niet echt gelukt om veel pakjes zelf te maken, maar toen we nog een laat nieuwjaarsbezoekje gingen brengen aan Peter zijn tante, wou ik toch nog wel eens tijd maken hiervoor. Het is namelijk een hele lieve tante (en nonkel ook hoor), eentje die je dus wel een pakje wilt geven. Maar zoals wel vaker is met die leeftijdsgroep, ze hebben eigenlijk weinig echt nodig omdat ze al langer tijd hadden om alles wat ze nodig hadden te verzamelen.  Iets zelfgemaakt vind ik daarom altijd wel fijn om te geven. Hoogstwaarschijnlijk hadden ze het nog altijd niet echt nodig, maar ik weet dat ik ze er wel blij mee kan maken. Zo koos ik deze keer voor de geo bag, een gratis patroontje van Patty Doo. De buitenkant is een nepleren stofje van bij K-bas, de binnenkant een restje van dit kleedje en deze top .  De geo bag is een vrij ruime toilettas, iets wat je dus wel al eens kan gebruiken als je zoals de tante in kwestie wel graag de wereld verkent.  Omdat

Unfinished Objects, daar heb ik er nog wel een aantal van liggen en helaas was dit bloesje er eentje van. Spijtig want nu het af is ben ik er eigenlijk wel heel blij mee. Al bij al viel de tijd waarin het is blijven liggen wel mee eigenlijk, maar toch noem ik dit een UFO. Het bloesje werd enkele maanden geleden geknipt en om één of andere reden legde ik het telkens opzij als ik aan iets nieuw wou beginnen. Hoe dat kwam? Door alle waarschuwen die we bij de viscose stofjes kregen van SYAS. Je moest alle naadjes overlocken, vandaar dat ik voor een heel simpel bloesje koos, en met een nieuwe microtex naald naaien enz. Genoeg waarschuwing om mij te laten besluiten van de boel te laten liggen want ik zag al allerlei horrorverhalen voor mij met mislukte bloesjes. Toen ik vorige week zaterdag toch een microtex naald op mijn machine had gestoken om dit bloesje te maken, besloot ik om ook direct verder te werken aan dit exemplaar. En dat viel beter mee dan verwa

Vorige week kreeg ik de vraag van de wederhelft of ik nog een trui wou maken voor hem. Nu heeft hij zeker geen truien tekort, maar ik doe het graag en hij is er blij mee, dus waarom niet. Ik had ook net enkele stofjes besteld in korting bij De Stoffenkamer. Twee ervan konden perfect dienen hiervoor, dus mocht hij er eentje kiezen. Een gespikkeld stofje, in blauwtinten, iets waar hij wel mooi mee staat. Alleen wou ik een sweater die ik niet moest afwerken met boordstof want in mijn hoofd was dat geen mooie combinatie met dit stofje. Dat zorgde ervoor dat hij eens moest nadenken wat hij wou. Uiteindelijk koos hij voor een sweater met een ritsje. Ik kreeg al schrik, want eerlijk, ik maak niet graag zaken waarbij je in een voorpand moet knippen. Knippen betekent kans om het te verpesten. Maar ja hij vroeg erom dus besloot ik het erop te wagen. Ik koos opnieuw het patroontje uit ottobre dat ik vorig jaar al maakte. Ook deze keer deed ik mijn eigen ding, want

Ik hou wel van een uitdaging denk ik. Meer uitleg kan ik niet geven op de vraag 'waarom ben je zo zot om je eigen kousen te breien'. Enkele maanden terug zag ik de oproep van Veritas om nog eens een tricot challenge te doen. Je kon uit drie paar sokken kiezen naargelang de moeilijkheid. Ik ging met twee van de patroontjes aan de slag. Maar slaagde er net niet in om binnen de 7 weken een paar af te hebben. Ik hou wel van een uitdaging, maar heb mezelf ook geleerd om niet te streng te zijn voor mezelf. Dit is dus het eerste paar dat ik af kreeg. Het paar voor absolute beginners. Dankzij een breiles die ik vorig jaar bij Marthe van Compagnie M volgde, kan ik netjes op kousen naalden breien zonder dat je al te goed ziet waar ik overstapte van naald (het trucje is om telkens enkele steken op te schuiven ;-) ). Ik breide deze sokken met echte sokkenwol en 4 naalden. De hiel werd er achteraf aangebreid. Iets wat me toch extra stress bezorgd heeft omdat je dan terug stek

Op nieuwjaardagsdag had ik wat tijd om te naaien. In mijn hoofd weer 100den plannen, maar uiteindelijk besloot ik om voor iets simpel te gaan (zo had ik nog tijd over om iets te bakken ook ;-) ). Ik wou nog eens iets uit het boek garderobe proberen en ging voor de DeeDee top. Opnieuw iets simpel om mijn maat in het boek wat beter te leren kennen. Het stofje is een restje van mijn feestkleedje van vorige zomer. Ideaal dat nu ook het restje zo goed als op is. Er schiet nog een klein stukje over dat ik als voering voor een setje toilettasjes ga gebruiken. Het vorige stuk uit het boek dat ik maakte was deze top. In het boek werd deze als t-shirt omschreven en als ik de matentabel volgde dan vond ik die top toch wat breed vallen. Als trui was de maat wel ok, dus dat stuk komt hier regelmatig de kast uit als dunner truitje. En ik overweeg om nog eentje te maken. Deze keer maakte ik dus een maatje kleiner voor de DeeDee. Iets wat mij wel past maar toch net iets te str

Zelf brei ik ook wel eens, maar mijn tempo ligt een pak lager dan dat van mijn mama. En ook de kwaliteit is bij haar nog net ietsje beter dan bij mij. Gelukkig krijg ik ook af en toe één van haar stukken voor in mijn kleerkast. Zo koos ik deze keer de roestkleurige Apilou medium voor een model uit het laatste veritas breiboekje. Apilou wol valt heel goed mee van prijs, zeker als je wacht tot er eens korting is. Dus ook deze trui is niet echt duur. Ik koos deze kleur omdat ik wel eens wat meer kleur wou in mijn kleerkast zonder te moeten inboeten op gemakkelijk combineren. De lengte is aangepast aan wat ik zelf aangenaam dragen vind, want te kort klopt in mijn ogen niet voor een lekker warme trui.  Intussen is mijn mama bezig aan hetzelfde exemplaar voor zichzelf. Foto's namen we nog eens op de Schorre, de lage zon gaf prachtige taferelen maar maakte het niet gemakkelijk om de trui deftig op foto te krijgen.