Doorgaan naar hoofdcontent

zelfgebreide kousen



Ik hou wel van een uitdaging denk ik. Meer uitleg kan ik niet geven op de vraag 'waarom ben je zo zot om je eigen kousen te breien'.

Enkele maanden terug zag ik de oproep van Veritas om nog eens een tricot challenge te doen. Je kon uit drie paar sokken kiezen naargelang de moeilijkheid. Ik ging met twee van de patroontjes aan de slag. Maar slaagde er net niet in om binnen de 7 weken een paar af te hebben. Ik hou wel van een uitdaging, maar heb mezelf ook geleerd om niet te streng te zijn voor mezelf.

Dit is dus het eerste paar dat ik af kreeg. Het paar voor absolute beginners. Dankzij een breiles die ik vorig jaar bij Marthe van Compagnie M volgde, kan ik netjes op kousen naalden breien zonder dat je al te goed ziet waar ik overstapte van naald (het trucje is om telkens enkele steken op te schuiven ;-) ). Ik breide deze sokken met echte sokkenwol en 4 naalden. De hiel werd er achteraf aangebreid. Iets wat me toch extra stress bezorgd heeft omdat je dan terug steken moet opnemen. 



Er zitten uiteraard foutjes in deze sokken, maar ik denk niet dat mijn voetjes zich dat zullen aantrekken. Ik ben alvast blij met het resultaat. Het was zoals zoveel zaken eigenlijk minder moeilijk dan ik vooraf gedacht had.

De sokken voelen vrij los aan maar in mijn wandelschoenen waren ze vooral lekker warm. Ze los dragen is doordat ze glad zijn toch niet direct een goed plan. 

Het volgende paar is er eentje voor leergierige beginners, met meerdere kleurtjes. Daar ben ik nog niet zo ver gevorderd, maar ik brei rustig verder en laat jullie hopelijk ooit eens een tweede paar sokken zien. Intussen test ik dit paar verder uit.

Reacties

  1. Dat vind ik een heel dapper project! Haha, ik droom er al jaren van om eens een Bernadette te breien maar durf er echhhtt niet aan beginnen! Misschien kan ik binnenkort bij jou op les ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Een Bernadette daar is denk ik met dikke naalden dus dat gaat vooruit 😉

      Verwijderen
  2. Dat is eens iets anders! En ja je bent zot dat je je eigen kousen breit ;) Wel lekker warm kan ik me inbeelden...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hihi ja soms ben ik eens zot. Wel niet iets om vaak te doen maar zo eens nu vind ik het wel tof om te kunnen zeggen dat ik dat gedaan heb

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d