Op minder dan een jaar breide ik deze cardigan en voor mijn doen is dat snel ;-).
Het is er eentje met naald nr 8 dus het had sneller gekund als ik tussendoor niet aan andere patroontjes had gebreid. Maar het is wat het is, breien dat is een traag fenomeen hier.
De wol kocht ik vorige winter in de Veritas outlet, het patroontje kreeg ik van mijn mama door. Een ideaal exemplaar voor wat een thuiswerk winter belooft te worden. Wegkruipen in een warm gebreid stuk maar daaronder toch nog een deftig kleedje dragen, dat is helemaal hoe mijn ideale thuiswerk outfit eruit ziet.
Nadat de laatste mouw gebreid was, moest het samennaaien en wegstoppen van de draadjes nog gebeuren, niet direct een leuke bezigheid maar wel iets dat voor tv kan. Want dat is wel een voordeel aan breien, je kan het gezellig in de zetel.
Foto's nemen is in deze donkere en natte periode niet zo simpel, maar een leuke herfstwandeling past er altijd wel tussen. Ik vond een nieuwe wandeling in de buurt, net te lang om qua tijd in één keer in de agenda te passen maar je kan ze perfect in twee stukken doen.
Breien deed ik ooit heel passioneel, maar het frustreerde mij dat je aan het eind van de rit niets meer kon veranderen aan de trui. Te groot of te klein? Pech. Nu verlang ik echter terug naar de gezelligheid van breien voor de televisie... En als ik jouw leuke cardi zie, krijg ik nog meer zin om eraan te beginnen!
BeantwoordenVerwijderenBreien is inderdaad niet zo flexibel maar zo gezellig in de winter. Misschien een sjaal ofzo dat past altijd?
Verwijderen