Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit oktober, 2021 tonen

Telewerken: the sequel

Er was eventjes hoop dat het telewerken geleidelijk aan zou minderen, al ziet het er bij mij toch naar uit dat het definitieve blijver zal zijn, maar het lijkt toch terug te keren als we het nieuws horen. Dus ook al komen de hemden deze herfst toch al vaker uit de kast dan vorig jaar het geval was, longsleeves blijven hier toch de grote winnaar. Op het einde van de zomer kocht ik dan ook dit tricotje bij Madeline voor manlief. Zalig zacht, niet saai maar ook niet te opvallend, ideaal dus om er een longsleeve uit te maken naar het succesrecept uit I love t-shirts. Nu ja, ideaal... de stof rekt nogal sterk en gemakkelijk uit wat de kraag allesbehalve gemakkelijk maakte om deftig gestikt te krijgen, maar al bij al ben ik, enkele rondjes tornen later, tevreden met het resultaat.  Eind goed, al goed dus, een extra long sleeve voor manlief en dat met een vrij snel patroontje wat gezien alle drukte ook goed uitkwam. Het werd ook al onmiddellijk gedragen, op zaterdag tijdens een wandeling in d

alle kleine beetjes maken een zipper slipover

Het waren hectische weken, de voorbereiding van een interne doctoraatsverdediging, in combinatie met een fulltime job met toch ook wel wat verantwoordelijkheden... Veel tijd om te ontspannen was er niet. En net daarom bleek breien 's avonds ideaal: ik kon gerust enkele rijen breien en alles erna laten liggen. Op die manier had ik toch even iets anders in gedachten dan werk of doctoraat voor ik ging slapen, wat de nachtrust ten goede kwam. Zo werd er ook af en toe in een pauze even kort gebreid. Het bovenste deel werd al in het verlof gebreid, dus ik eindigde met veel rondjes rechts breien, een ideale activiteit als pauze dus want er moest niet echt geteld worden. En zo eindigde ik, ongeveer gelijktijdig met het indienen van de schriftelijke antwoorden, ook met een afgewerkte zipper slipover (de draadjes werden de dag na de interne ingeweven).  De zipper slipover is een patroontje vol nieuwigheden voor mij: ik had nog nooit eerder een rits in een gebreid stuk gezet, de schouders zij

als het goed zit...

  Ik ben de kleerkast wat aan het uitmesten, wat niet gedragen wordt of versleten is gaat eruit. Zo komt er ruimte om nieuwe stukken te maken (oeps ;-) ) maar wordt het ook duidelijk wat er nog mist. Er konden dus nog wel enkele sweaters bij, zowel sweaters voor in mijn vrije tijd als voor op het werk. Dit werd er alvast eentje voor in de vrije tijd, eentje voor een wandeling, wat in huis rond te hangen/ op te ruimen of voor na het sporten. Kortom ik zocht een stofje in mijn voorraad dat op veel past en dat was het geval met dit lichtblauwe stofje.  Omdat lichtblauw mij best staat als er ook een donkerder kleurtje bij gecombineerd wordt, koos ik ervoor om de kap te voeren in een donkerblauw stofje. En streek ik er nog een patch op die ik al jaren liggen had. Misschien ben ik er wat te oud voor, maar ach ja, ik doe toch gewoon mijn goesting ;-). Aanvankelijk wou ik nog eens een nieuw patroontje uittesten voor een hoodie, maar eigenlijk ben ik heel tevreden van het alfa patroontje. En nu

les excuses...

 Toen manlief aankondigde dat we samen naar een boekvoorstelling met receptie gingen, besloot ik dat dit het ideale excuus was om een nieuw bloesje te maken. Ik had nog een lapje linnen viscose liggen dat mij wel ideaal leek om nog een Norma te maken. De vorige Norma was al een stukje verlengd maar ik wou deze graag nog net iets langer, dus deed ik er nog 4 cm bij. Aan de hals voegde ik ook 1 cm toe zodat de uitsnijding net iets zediger is (al is het nog altijd vrij diep naar mijn gewoonte).  Verder maakte ik gebruik van elastiekjes aan de mouwen ipv de boordjes die voorzien waren.  Omdat het toch wel wat feestelijk mocht zijn, kocht ik mooie knoopjes bij Veritas.  Ik combineerde het bloesje met een deftige zwarte broek en nieuwe schoenen, want ja ook voor die schoenen vond ik een goed excuus ;-). Aangezien hakken nog geen goed plan zijn en ik geen deftige platte schoenen had, moest dat wel kunnen. Ik ben alvast tevreden met mijn Norma en overweeg om er nog eentje te maken.  De foto

breien door mama: anker trui

  De laatste tijd heb ik de breimicrobe terug te pakken, maar ik blijf toch nog traag in vergelijking met mijn mama. Af en toe krijg ik dan ook een gebreid stuk van mijn mama, vaak een pak sneller dan dat ik had durven denken. Zo ook met deze anker trui, gebreid naar een patroontje van Petite Knit dat in LMV stond. Ik wou graag een felroze trui, dat was in, vooral in combinatie met een jeansbroek. Vorige winter vroeg ik dan ook lief aan mijn mama of ze deze voor mij wou breien.  Het lukte mij niet om deze vorig voorjaar op de foto te krijgen, dus dan maar gewacht tot de herfst nu (hij werd wel gedragen tussendoor hoor). Ideaal om een wandelingetje te maken momenteel. Ik vroeg mij al af waarom de sweater zo lang zonder foto's bleef, maar tijdens het nemen van de foto's werd mij al snel duidelijk dat de kleur juist op foto krijgen niet zo simpel was als het leek. Het feit dat de wol zo fel roze is (exact wat ik vroeg) maakt dat hij moeilijk op foto 'pakt'. Met het fototoe