Doorgaan naar hoofdcontent

het effect van een nieuwe collectie



Zoals wel meer naaiende medemensen vermoed ik, beschik ik over een eigen voorraadje stof, waaronder toch wel enkele see you at six lappen. Als er dan sprake is van een nieuwe collectie, ontstaat een schuldgevoel waarbij die oude lappen terug vastgenomen worden.


Zo ook deze keer. Ik ging zelfs een stapje verder dan één stofje verwerken en verwerkte er twee. Het eerste is er eentje dat ik vorige zomer in solden kocht (nog zo'n voordeel van een nieuwe collectie) en waar ik nu een t-shirt (billie, what else?) uit maakte voor manlief. Zalig zacht en ideaal gerief, meer valt er eigenlijk niet aan toe te voegen.


Voor mezelf ging ik aan de slag met een french terry stofje dat ik toch al een eindje aan het opsparen was, ik vond het zo mooi, dat het zonde leek om erin te knippen. Maar aangezien ik na drie versies intussen wist dat de alfa uit I love sweaters, mij goed past, besloot ik het er toch op te wagen.


Omdat er roze bloemetjes in het stofje zitten en ik nog een restje had van kleine R haar jasje vorig jaar, besloot ik om de kap te voeren met een fluffy stofje. Zalig om in weg te kruipen en het maakt de sweater af in mijn ogen.


Foto's nemen deden we tijdens een weekje vakantie aan zee, ze op de blog zetten duurde wel nog een extra weekje ;-). Ik draag niet zo vaak een sweater (en al zeker niet met een kap) om te gaan werken, maar deze kan in mijn ogen wel en werd dan ook al gedragen. 

Reacties

  1. Dat is een zalige sweater, amaai! Die van je ventje mag er ook zijn, maar die van jou vind ik gewoon de mooiste :-).

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt! Ik draag die ook heel erg graag, hij ligt klaar om morgen mee te nemen in mijn opnames voor mijn naai podcast, daarna terug zo snel mogelijk dragen.

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d