Doorgaan naar hoofdcontent

something old something new #veritaskringt

Dinsdagavond was ik samen met een groepje andere gelukkigen uitgenodigd in het hoofdkantoor van Veritas in Kontich, we zouden er een rondleiding en een opleiding customizen krijgen. Het is dan de bedoeling dat we op de dag van de kringloopwinkel (17 oktober) een viertal uurtjes mensen warm maken in de kringloopwinkel om hun kleren te gaan personaliseren.
Ik kwam daar zowaar nog een bekende tegen: Caroline die ik al ontmoete bij de stoffenmadam, we hebben weer wat kunnen bijkletsen ;-). Hier kan je haar verslagje vinden.

Tijdens de rondleiding kregen we te zien hoe alles er in zijn werk gaat en konden we al een glimp opvangen van de nieuwe collectie, je hoorde constant: waw, hier wil ik ook werken uit al onze monden. Het gebouw alleen al is een kunstwerk met overal mooie hoekjes.


Tijdens de opleiding kregen we dan uitleg over hoe je de patches moet gebruiken en waarop je ze kan gebruiken. Ze zijn veelzijdiger dan je denkt, want de kleine steentjes kan je zelfs op panty's gebruiken!
We kregen een zak vol leuks mee waarmee we de mensen kunnen inspireren tijdens onze uurtjes als veritas ambassadrice en die mogen we achteraf houden (joepie!!!!).



Omdat ik het maar vreemd vind om iets te gaan aanbevelen of uitleggen zonder het eerst uitgetest te hebben, dook ik mijn kast in. In vond er een bloesje van mijn zus en een oud bloesje van mezelf die wel een tweede leven konden gebruiken en trok daarna richting Veritas (braaf gekocht dus en niet uit mijn zak gepikt.). Ik hou wel van 'subtiel' pimpen, een klein detail op een kledingstuk.
Mijn eerste kledingstuk is gepimpt, het werd mijn oude bloes dat nu voorzien is van een glitteraccentje. De volgende bloes wordt één dezer dagen gecustomized want deze vraagt ietsje meer tijd.




Wat de instructies betreft, raadden ze ons tijdens de workshop aan om langer te strijken dan op het etiket staat en ik merkte bij deze pareltjes dat dat ook wel nodig was. Je gebruikt hierbij ook geen stoom. Na het strijken laat je je kledingstuk dan een nachtje liggen vooraleer je het aantrekt. Telkens het uit de was komt ga je er terug eventjes over met je strijkijzer, maar dan mag het iets korter.
Ik zal jullie binnen enkele weken laten weten of ze zo duurzaam zijn als ze beweren.

Reacties

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d