Doorgaan naar hoofdcontent

Het allereerste zelfgemaakte geboortegeschenkje

Met al die baby'tjes die rondom ons geboren worden, moest het er eens van komen: een zelfgemaakt geboortegeschenkje. Ik durf dit niet voor iedereen te maken, maar deze mama zal er hopelijk blij mee zijn.




Ik koos voor het jasje uit zo geknipt. Ik vroeg aan de mama welk maatje ze graag kreeg en dat bleek perfect te kloppen met de maat in zo geknipt. Ik moest het patroontje dus niet aankopen want voor een eerste keertje vond ik de basisversie al gewaagd genoeg ;-). Nu ik merk hoe schattig dit jasje is en hoe aangenaam het was om het te maken, overweeg ik toch om het patroon te kopen.
Het buitenstofje is er eentje van soft cactus en werd op aanraden van An (paspelpoezen) gecombineerd met bruine nicky velours. Ik koos uiteindelijk toch voor color snaps als knoopjes (hoop dat ze sterk genoeg zijn en de stof niet doorscheurt) aangezien ik enkel kleine metalen knopjes vond en daarmee nog meer schrik had voor doorscheuren. Ik liet de mama alvast weten dat ze het mij zeker moet laten weten als er problemen optreden.
Er werd ook nog een jeansbroekje bijgekocht om zo een nog schattiger geheel te kunnen afgeven.


Ik hoop dat die kleine prins dit setje veel kan dragen en kan genieten van de superzachte nicky velours langs binnen (of langs buiten).
De komende 6 maanden worden er nog 5 kindjes verwacht (nee, geen van ons, eerst ons huisje afwerken), er zal dus zeker en vast nog wel eens iets gemaakt worden als geschenkje maar niet voor allemaal.

stofjes:  Soft Cactus en nicky velours Madeline De Stoffenmadam *
patroon: zo geknipt 1
jeansbroekje: H&M

* Zoals de meeste van jullie wel al gehoord hebben, brandde het winkeltje van de stoffenmadam gisteren uit. Gisterenavond werd er wel al meegedeeld dat ze binnen de maand terug open zouden gaan in het pand ernaast. Ik hou jullie op mijn blog zeker op de hoogte want stofjes met liefde verkocht worden nog gemakkelijker met liefde verwerkt.

Reacties

  1. Heel mooi geboortecadeautje Delphine! Altijd leuk om zelfgemaakte cadeautjes te geven he :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Thanks! Zeker leuk om af te geven, ik hoorde gisteren dat ze het heel mooi vond, oef 😉

      Verwijderen
  2. Heel leuk! Ik begrijp dat je dit niet voor iedereen doet, ik doe het ook alleen voor mensen van wie ik weet dat ze het appreciëren. Erg leuk gedaan. Ik heb met de snaps sluitingen al gemerkt dat ze beter houden als je langs de binnenkant een stukje flockfolie zet. In ieder geval een leuk jasje!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Van sommige mensen is het ook moeilijk om in te schatten wat voor stofjes ze mooi vinden. Bedankt voor de tip.

      Verwijderen
  3. Ik ben ook gestopt om voor elke baby die rondom mij geboren wordt iets te naaien, er kroop teveel tijd in. Ik merk nu al dat mijn naaisels in eigen huis veel plezier geven. Dit jasje zal zeker in de smaak vallen. Zo mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. allemaal dat hou ik inderdaad niet vol, de mensen moeten maar wat meer gespreid aan kindjes beginnen ;-). Maar het is wel leuk om eens voor een baby te naaien want dat heb ik hier thuis niet

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d