Doorgaan naar hoofdcontent

een werk van lange adem







Februari en maart waren heel hectisch hier. Veel leuke zaken op de planning maar daardoor ook heel druk, helaas ook wat minder leuke zaken die de nood aan ontspanning alleen maar groter maakten.
Dus nam ik stof en machine mee en ging ik voor een avondje ontspannen naaien naar De Stoffenmadam. Ik had vooraf moeten weten dat een hemd met lange mouwen niet geschikt was voor dit doel maar ik moest en zou een hemd maken.
Ongeveer halfweg de avond gaf ik het op. Mouwsplitten met een handleiding uit de knipmode daarvan kreeg ik alleen maar zin om de boel aan de kant te smijten. Nancy bood nog aan om te helpen maar ik was het eventjes beu (sorry Nancy ik beloof in het vervolg vrolijker te zijn ). Ik kocht nog wat stofjes (dat hielp wel ;-) ) en ging naar huis.
De week erop trok ik opnieuw naar Lier en Nancy had een filmpje klaarstaan voor mij met de uitleg voor die mouwsplitten, echt superlief. Ik kreeg ze dan ook ineen. Niet perfect (en niet perfect gestreken tussendoor, I know Nancy ;-) ) maar beter dan ik ooit op mijn eentje had kunnen maken. De rest van het hemd werd thuis afgewerkt.




Ik ben blij dat het hemd goed past want er kropen vele uren werk in. Ik wil zeker nog een hemd maken maar nu eventjes enkele projectjes waar ik sneller voldoening uithaal om terug energie op te doen. Het volgende hemd word er sowieso eentje met korte mouwen want de zomer komt eraan, dus dat is dan al één zorg minder ;-).



Op de rug koos ik niet voor de plooi in het midden die op het patroon aangegeven staat maar voor twee plooitjes aan de zijkant. Ik zag dit op één van de gekochte hemden en vond dit eens iets anders.



Een hemd waar zoveel uren werk in kropen dat is er toch eentje voor een speciale gelegenheid. De gelegenheid in kwestie was het huwelijk van mijn collega en ex-studiegenootje Valérie. Zij weet dat hier veel werk in kroop en kijkt dus niet op een foutje.
Uiteraard heel typisch: in de mouwen kroop het meeste werk en halfweg de avond droeg hij zijn hemd zo ;-)


Stof: Scapa van bij Mon Depot
knoopjes: Veritas
patroon: bijlage knipmode



Reacties

  1. Dat patroon ligt hier, samen met het stofje, al meer dan 2 jaar op de to-sew stapel :-)
    Jouw versie is alleszins geslaagd.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik snap het uitstelgedrag. Heel leuk als het af is maar ook veel gevloek tussendoor ;-).

      Verwijderen
  2. Super ! Op naar de volgende :-) (oefening baart kunst, ik kan het weten ;-) )

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. er staat al een volgende oefening gepland ;-) wel met korte mouwen aangezien we hopen op een warme zomer. maar in najaar volgt er zeker een lange mouwen versie, het stofje is zelfs al gekozen

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d