Doorgaan naar hoofdcontent

groepsdruk











Wie lid is van de facebookgroep 'creaties uit la maison victor' zag de aster trui al vaker voorbijkomen, het is dan ook een heel mooi basismodel. Ik maakte nog geen versie hiervan maar gaf uiteindelijk toch toe aan de groepsdruk ;-).

De kudde volgen heeft ook een voordeel, er werd al veel geschreven over aanpassingen die je best maakt aan dit modelletje, dus ik moest zelf niet meer prutsen hieraan, altijd aangenaam. Voor het verlengen heb ik wel gewoon zelf nagemeten (bij mij was 6 cm langer voldoende), maar voor het probleem aan de hals heb ik de richtlijnen van mijn collega naaisters gevolgd.

Voor deze trui koos ik een sweaterstofje van bij Mon Depot uit, ik kocht die keer twee lichtblauwe sweaterstofjes dus ik weet niet meer wel eentje het exact is (oepsie), maar dat het zacht is dat staat vast. Ik combineerde deze keer met boordstof van bij Cas en Nina. De kwaliteit van de boordstof is echt super, heel aangenaam om mee te werken. Om het effen geheel een beetje op te fleuren, streek ik links onderaan nog een applicatie op. Die laatste was een leuk geschenkje bij mijn bestelling van Cas en Nina, thanks dus want hij past perfect!



De mouwen verlengde ik niet. Vroeger deed ik dat standaard wel als een trui of kleedje kortere mouwen had maar ik merkte dat halflange mouwen wel handig is op het werk. Ze komen niet piepen uit mijn labojas en worden dan ook niet zo snel vuil. Ik heb meestal wel nog een gebreide cardigan over mijn bureaustoel hangen voor als het echt te koud is in onze bureau zodat ook dat laatste stukje huid dan bedekt is. 

Nu de dagen korter (en helaas ook natter) worden, is het een uitdaging om foto's met voldoende licht te nemen na het werk, de weekends worden hier dus meer en meer gebruikt om verschillende stukken te fotograferen. Deze foto's probeerde ik nog op vrijdagavond na het werk te maken, de locatie is deze keer dus gewoon de tuin geworden om zo weinig mogelijk tijd te verliezen, de vermoeide einde-van-de-week blik moet je er wel bijnemen.

Groepsdruk is meestal niet zo positief, maar deze keer ben ik toch blij dat ik de kudde gevolgd heb want ik ben zo blij met deze trui. De hals vind ik echt prachtig, ook al is hij niet perfect gelukt. Ik denk dat er nog zullen volgen deze winter. In een uurtje zat deze sweater in elkaar, zo snel dat ik zelfs geen tijd had om aan mijn labeltje te denken ;-). Een ideaal projectje voor een avondje in de week dus.

Reacties

  1. Heerlijk, zo van die instant succes projectjes!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik vind het wel grappig dat je over die 'groepsdruk' schrijft. Ik kom helaas niet meer tot bloggen, hoewel ik het wel leuk vind. Als ik lees dat je dan ook nog het licht afwacht om foto's te maken, kan ik je alleen maar complimenten geven 😃: voor de trui, de blog en de foto's die erbij horen. Ik zal dan ook eens een aster maken 😉.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je wel voor de complimenten. Ik probeer het licht af te wachten maar ben zeker geen expert, maar omdat ik geen foto's kan bewerken moet ik het wel zo doen ;-).
      Zeker doen die aster, een beetje de kudde volgen kan geen kwaad ;-)

      Verwijderen
  3. Oh, jouw Aster heeft echt een hoog knuffel gehalte. Zo wil ik er ook nog eentje maken. En misschien moet ik ook eens op zoek naar die aanpassing van de hals, want de mijne komt toch een beetje hoog toe. ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. dank je wel, hij is inderdaad knuffelzacht voor de herfst.
      Ik nam twee keer de achterkant van dat halsdeel zonder naadwaarde en dat kwam zo uit.

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d