Doorgaan naar hoofdcontent

Still in love with Susanne






Als je mij zou vragen wat het beste patroon allertijden is dan zou ik heel hard twijfelen tussen de Sunny pants en de Susanne cardigan van compagnie M. Ze zijn alletwee niet zo heel moeilijk, heel comfortabel en door verschillende stofkeuzes veelzijdig.
De Susanne is zelfs nog veelzijdiger doordat Marte allerlei opties voorzag. Ik maakte al een versie met rolzoom, biais band en gedubbeld voorpand. Eigenlijk wou ik nog een versie met gedubbeld voorpand maar paspelband tussen maken, maar bij deze stofjes past dat niet zo goed dus werd het terug een gewoon gedubbeld voorpand.

De stofjes lagen al twee jaar te wachten om verwerkt te worden tot een kleedje maar het model dat ik in gedachten had bleek toch wat kort te zijn, dus werd het plan op de lange baan geschoven. Ik vond de stofjes zo mooi dat ik het echt goed wou doen. Uiteindelijk koos ik ervoor om ze te verwerken tot een Susanne cardigan.

Mijn Susannes worden hier heel vaak gedragen, in de zomer droeg ik ze heel vaak in de plaats van mijn zomerjas (als het niet regende natuurlijk), de zwart/witte en de blauw/grijze worden ook op heel veel kleedjes en bloesjes gedragen als ik niet direct het juiste truitje liggen heb.

Deze keer nam ik de lange versie maar verkorte ik die 6 cm. Ik ben zelf niet zo heel groot en vond de lange net iets te laag komen. Ook de zakken zaten iets te laag om mijn handen in te steken. Nu komen ze dus perfect uit. De stof is een soort van punta di roma gecombineerd met een dikker tricotje, op de plaats waar ik de zijnaad moest dichtstikken aan de zakken (5 lagen dus) had ik wat moeite met mijn overlock. Maar een keertje extra langsstikken met mijn naaimachine en dat was opgelost.


Als enige extra 'folieke' deed ik het beleg ook nog aan de buitenkant, zodat er een stukje binnenkant extra komt piepen. Dat vroeg wel wat extra denkwerk 's ochtends vroeg (en dus wat extra werk voor het tornmesje) maar ik ben er wel tevreden mee. Om de achterkant om te zomen koos ik opnieuw voor een siersteek, je ziet ze niet van ver maar zo'n kleine details vind ik wel leuk.

Op naar de volgende Susanne dus ;-).

De foto's werden deze keer met de afstandsbediening van het fototoestel genomen, het is dus nog eventjes wennen.

Reacties

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Blogtour: Tamarillo van Cherry designs

De blogmeet dat is echt iets tof, een hele avond tetteren met gelijkgestemde zielen, gegarandeerd een succes. Ik denk dat onze mannen maar al te content zijn dat we dat tetteren op een ander gaan doen, want meer dan 30 vrouwen samen dat moet toch wat lawaai geven ;-). Bij de blogmeet horen ook buitenkansjes en dit was er eentje van. Stephanie, beter gekend als Juffrouw Kersjes , deed ons een metertje tricot uit haar webshop cadeau om haar nieuwe patroontje uit te maken. Aangezien ik mezelf al ingeschreven had voor de testronde van dit patroontje (en het heel spijtig vond dat ze mijn maat niet meer nodig had) ging ik hier graag op in. Ik klikte haar webshop open en koos voor tricot, het eerste stofje dat ik toen zag, sprak mij zo aan dat ik zelfs niet meer verder zocht. Het is er eentje van Art Gallery. Echt een hele mooie kwaliteit, echt heel zacht! Na het wassen ziet het zwart er wel een beetje pluiziger uit, ik heb dat wel vaker met zwart/wit stofjes, mensen met wasti