Doorgaan naar hoofdcontent

de limiet





Hier kon je al lezen dat de vorige jas in softshell die ik maakte voor manlief, net te klein was om er een dikke winterpull onder te dragen. Een tweede versie werd dus aan het to-sew lijstje toegevoegd (onnodig te vermelden dat dit lijstje enorm lang is...). Om te vermijden dat één maatje groter niet voldoende zou zijn, koos ik een ander model. Deze keer ging ik voor de Perry Jas uit la maison victor, het model is al gemaakt voor jassenstof dus valt het iets breder.
Maar de afwerking met boordstof vond ik toch iets te sportief, ik hertekende het patroon dus een beetje en verlengde zowel de mouwen als het lijfje. De kraag die verlengde ik ook wat zodat hij rond geraakte.


Voor zij die geïnteresseerd zijn in de limiet van zowel kopspeldjes, wondertape als mijn naaimachine: 5 à 6 lagen softshell ongeveer... (aan de kraag moet je daar op een bepaald moment door) .
Wondertape leek mij het eerste goede plan, netjes alles op zijn plaats en op de goede kant doorstikken. Maar helaas de coating op de softshell zorgt ervoor dat de boel niet blijft plakken. Kopspeldjes dan maar, dat lukte nog redelijk, twee gesneuvelden valt mee.
Toen alles op zijn plaats gespeld was, bleek ook het stikken niet 100% te lukken en sloeg mijn machine af en toe een steek over op de dikste naden.
Het resultaat is een kraag die niet 100% symmetrisch is en waar ik dus enkel van ver naar kan kijken. Losmaken zag ik echter helemaal niet zitten wegens gaatjes in de softshell, dus knijp ik maar een oogje dicht. Die kraag was blijkbaar ook mijn limiet.



Verder is softshell trouwens zalig om mee te werken en plan ik nog een aangepaste adventure jacket voor mijn vader binnenkort in deze stof. Die kraag is trouwens iets gemakkelijker op zijn plaats te houden dan dit afgeronde geval ;-).


patroon: aangepaste versie Perry Jas (lmv)
stof: stoffenspektakel (helemaal links achteraan in Mechelen)

Reacties

  1. Die man heeft maar geluk! Dat moet een hele fijne jas zijn. En ik voel de frustratie van die hals.... Gewoon overheen kijken inderdaad!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Knap gedaan. En goed bekeken zo je herwerkte versie

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt. Ik verplaatste ook nog de zakken naar de zijnaad want in zo'n dikke stof zag ik het anders niet goedkomen midden in het voorpand ;-).

      Verwijderen
  3. Mooie jas geworden!
    Ik maakte net ook een softshell jas waarbij mijn machine steken oversloeg. Een nieuwe naald bleek telkens de redding (had ik pas door nadat ik alle deelnaden al doorstikte, met het nodige gevloek)... De jas, een kindermodel maat 2 jaar, kostte mij 4 naalden!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Weer een heel toffe creatie en als je het niet zegt , van de kraag , dan valt het waarschijnlijk niet op . Zo is dat ... Ik roep je binnen kort wel eens op als hulp lijn voor de Softshell kinderjas die op het lijstje staat 😉😉😉

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Softshell is zalig om leerlingen te werken behalve bij veel laagjes op elkaar, al zal dat ook van je machine afhangen denk ik. In ieder geval succes!

      Verwijderen
  5. Ik gebruik tegenwoordig wonder clips als ik veel of dikke lagen stof samen moet houden. Werkt heel goed !!
    Mooie jas trouwens, ziet er heel praktisch uit...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt! Ik zal mij inderdaad eens een pakje wonderclips kopen

      Verwijderen
  6. Heel tof gedaan! Hier liggen ook nog een paar lapjes softshell, maar nog niet aan durven beginnen. Toch maar eens doen dus :)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Gewoon doen, de stof verwerkt heel vlot behalve bij teveel lagen enige naar het schijnt ook heel leukemie te dragen

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d