Doorgaan naar hoofdcontent

Naais to meet you - de blogeditie



Sewbidoo organiseert dit weekend een naaidate over heel Vlaanderen, waarbij je ervoor kan kiezen om zelf gastvrouw te zijn of bij iemand in je buurt te gaan naaien. Inschrijven is voor deze editie niet meer mogelijk en zelf geraak ik er ook niet maar het idee dat spreekt me wel aan.
Naast deze 'fysieke' editie, startte sewbidoo ook met een blogversie, waarbij je drie vragen beantwoordt en dan de vragen doorspeelt aan iemand anders. Een virtueel stokje dus.


Ik kreeg het stokje door van Qwinta, je kent haar waarschijnlijk het beste via haar blog larth.


Ik 'moest' van haar de volgende vragen beantwoorden en dan op mijn beurt het stokje doorgeven.


Wat is het eerste stuk dat je ooit gemaakt hebt?
Het eerste stuk dat ik gemaakt heb, kan je hier op de blog bewonderen. Het was een rokje dat ik samen met mijn mama maakte, door haar hulp lukte het zelfs. Het allereerste stuk alleen, op mijn eigen naaimachine, ging met wat meer gevloek gepaard. Ik kreeg de spanning niet goed (blijkbaar zit er een vijsje vastgedraaid als je die koopt en moet je dat nog losdraaien, wat niet gezegd wordt als je je machine in een winkelketen koopt...) en wou eigenlijk de hele boel terug verkopen. Manlief (en google) to the rescue dan maar, hij kreeg het vijsje goed en ik maakte een eerste tas. Bij deze zat de spanning nog niet helemaal goed en dat kan je soms wel zien. Maar tot nu toe valt ze niet uit elkaar, al wordt ze enkel gebruikt om breiwol in op te bergen, dus afzien doet ze niet. Die eerste tas werd gemaakt in juli 2014, dus op zich heb ik nog niet zoveel ervaring als je het zo bekijkt.



Op welk stuk ben je het meest trots?
Iets uitkiezen waar ik het meest trots op ben, is eigenlijk moeilijk. Iets dat pas af is, daarvan zie ik vaak de foutjes nog teveel en iets dat al te oud is, daarvan zie ik ze dan ook weer. Op zich mis ik het gevoel van in het begin wel, toen ik trots was op ieder stuk ipv te denken wat er beter kan. Maar als ik er dan toch iets moet uitkiezen, dan ga ik voor dit hemd van manlief. De foto is niet superduidelijk maar het is een hemd waarbij ik trots ben op de afwerking en er nog een compliment van mijn ouders en grootouders over kreeg ook. 



Welke naaister/ontwerper/blogger/instagrammer zou je graag eens in het echt ontmoeten?
Dankzij de blogmeets en testdag en avond bij Marte kon ik al veel mensen ontmoeten waar ik naar opkijk, het wordt dus moeilijk om er nog iemand uit te kiezen. Maar één iemand die ik nog niet ontmoet heb is Sharon, de vrouw achter zonen09. Haar mannenpatronen worden hier heel vaak gemaakt en het ziet er naar uit dat ook haar volgende zoon Rocco, in de smaak zal vallen hier. Het zou dus wel eens leuk zijn om haar te ontmoeten.

Ik geef heel graag het stokje door aan volgende mensen
- Ivy van de blog Mama Creatief, ik kwam Ivy de eerste keer tegen op de testdag voor de Louisa van compagnie M en sindsdien liep ik haar al een aantal keer tegen het lijf, laten we zeggen dat het nooit stil is dan ;-).
- Inge van de blog Madame Stof. Inge ken ik ook dankzij de patroontests van Compagnie M, Inge haar stijl kan je alleen maar als Madame Stof omschrijven, want ze verrast telkens weer met originele ingevingen. Ik ben dus wel heel benieuwd op welk stuk zij het meest trots is.
- Barbara van de blog lilliepawillie, momenteel woont ze in Amerika dus een real life ontmoeting zit er nu niet echt in, maar online lukt het uiteraard wel. Het ideale moment dus om haar beter te leren kennen.

Reacties

  1. Oh, je mag best wel trots zijn op de stukken die je maakt hoor, echt waar!!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt, meestal ben ik het ook wel na een eerste wasbeurt ofzo, dan ben ik de foutjes vergeten ;-).

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d