Doorgaan naar hoofdcontent

Spetses 2016




Bij het plannen van onze reis voor 2018 (Kreta voor de geïnteresseerden) kwam ik tot het besef dat de reis naar Griekenland van 2016 nog niet op de blog verscheen.
Het was een onverwachte reis aangezien ik voor het werk een cursus moest/mocht volgen op het Griekse eiland Spètses. Don't worry ook ik moest opzoeken waar dat lag toen ik het bericht kreeg.

We besloten dan maar om aansluitend een vakantie in Griekenland te nemen waarvan 3 dagen op het eiland en 3 dagen in Athene.



Om op het eiland te geraken ben je wel eventjes onderweg, eerst vliegen op Athene dan daar een overnachting en daarna een boottripje van een paar uur naar het eiland, onderweg kom je het bekendere eiland Hydra tegen. Er is ook de snellere optie om met de taxi tot Costas te gaan en daar een speedboot te nemen maar veel van degene die die optie namen waren veel geld kwijt en nog eens misselijk ook. 

Het eiland zelf is klein maar voor een groot deel nog ongerept. Je hebt een grote weg die rond het eiland gaat en één klein stadje (Dapia) waar je ook aankomt met de boot. Het stadje zelf heeft alles wat je nodig hebt, kleine supermarktjes, buurtwinkeltjes, souvenirs, lokale producten, een apotheek, restaurantjes en hotels uiteraard.



Tijdens de cursus verbleef ik in een hotel een klein beetje buiten het centrum maar nog vlot te voet te doen. Voor ons hotel was een klein winkeltje met een superlief Grieks vrouwtje waar je voor extreem weinig geld flesjes water en lekkere limonade kon kopen. Op de duur vroeg ze zelfs wanneer we pauze hadden tijdens de cursus om speciaal voor ons open te doen, dit was dan ook een dagelijks uitstapje. 
Het voordeel aan zo'n cursus is dat je de omgeving op een totaal andere manier leert kennen, meer praktisch dan dat je op zoek bent naar dingen die er te zien zijn.
Zo liep ik toen al wel eens tot aan het stadje en keek ik rond in de kleine winkeltjes maar kocht ik er nog niets.



Na de cursus kwam mijn wederhelft ook naar het eiland en verbleven we in een ander hotel. Eentje dat ik zeker zou aanraden, heel mooie kamers, enorm vriendelijke bediening en een lekker en uitgebreid ontbijt.
We maakten toen ook een tochtje met de mountainbike over het eiland (dit kan op een halve dag ;-) ), lagen wat aan het zwembad en gingen nog eens tussen de winkeltjes wandelen (waar we nu wel iets kochten). We vonden er zelfs een museum om wat cultuur op te snuiven.



Op de eerste avond gingen we eten in een lokaal restaurantje, romantisch aan het water gelegen en dat voor heel weinig geld. De zonsondergang boven de zee maakte het plaatje compleet.



Spètses is een eiland waar ik waarschijnlijk niet meer terugkom maar eentje dat zeker en vast mijn hart gestolen heeft door de rust die het uitstraalt, je vindt er niet het griekenland met de oude Griekse ruïnes zoals in Athene maar de natuur maakt het meer dan goed.



Het vervolg van de reis in Athene lees je binnenkort op de blog.

Reacties

  1. Oh, dat ziet er mij een heerlijk plekje uit!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat was het ook echt, zeker na een week cursus deden de extra daagjes ontspanning deugd. Griekenland heeft er toch mijn hart gestolen

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d