Doorgaan naar hoofdcontent

problemen zijn er om op te lossen



De Theo van zonen09 zagen jullie hier al vaak verschijnen dus je zou denken dat ik die blindelings kan maken. En inderdaad de handleiding heb ik niet meer nodig, tenzij je mij in een zaal vol leuke madammen zet... Dat is wat er gebeurde op de naaidag die Davina in januari organiseerde. Ik was zo geconcentreerd aan het tetteren met Kelly dat ik mijn beleg vergat aan te stikken. Uiteraard zag ik dat pas nadat de schoudernaden al gesloten en doorstikt waren... de kraag hing er trouwens ook al half aan.
De kraag losmaken dat zag ik nog zitten maar die schouders losdoen was er teveel aan, ik besloot dus om deze keer een knopenpad te voorzien. Maar omdat aanpassingen en tetteren geen goeie combinatie bleken, heb ik de boel maar aan de kant gesmeten tot een volgend keertje.



Het knopenpad is zeker niet perfect maar het hemd is draagbaar en dat is wat telt. Bij deze is het eerste stuk voor de lente van 2018 een feit.

Het op de foto krijgen was een ander paar mouwen, te koud voor lente maar de eerste zonnestraaltjes zorgden ervoor dat het mij toch lukte (al had ik beter nog eens extra gestreken nu ik de foto's zie ;-) ).


stof: Soft Cactus van bij Pieke Wieke
patroon: theo van zonen09

Reacties

  1. Oh ik had geen idee dat je er zo mee aan het sukkelen was geweest! Het resultaat is - zoals altijd - wel weer prachtig. Ach ja, soms worden we overmoedig eh, zeker als het gezelschap zo leuk is! :) Gelukkig dat je het relatief makkelijk kon oplossen!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh waw, dat is pas op tijd zeg!
    Haha, ik kan het me goed voorstellen, kletsen en naaien, dat loopt bij mij ook niet altijd goed af. Maar allé, ik heb volgende maand maar liefst twee naaiweekends en ik plan vier jassen te naaien. Benieuwd hoe dat gaat aflopen #schaterlach

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ik ben heel benieuwd naar uw jassen, het zou mij dus niet lukken op naaiweekend ;-) ik zal tegen het volgend naaidagje maar wat dingen klaarleggen die meer in mijn vingers zitten

      Verwijderen
  3. Wij zien die foutjes of problemen niet hoor, en je hebt toch maar plezier gehad he...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. plezier heb ik zeker gehad, dat is waar, daarom dat ik heel blij ben dat ik er de volgende keer opnieuw bij kan zijn.

      Verwijderen
  4. prachtig zomerhemd. en de 'foutjes'?? het is handwerk!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Oh, ik heb al zo vaak fouten gemaakt bij de theo (voor kids). Gelukkig inderdaad wel altijd draagbaar. Jouw foutjes zie je niet. Valt mooi en ziet er uit als een gekocht exemplaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Altijd hetzelfde met Kelly!! ;) Hihi, maar gelukkig helemaal goed gekomen, mooi hoor! En amai, Peter zover kunnen krijgen om in korte mouwen te poseren! Extra punten!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. ik moet zeggen, naast u zitten gisteren had hetzelfde resultaat ;-)

      Verwijderen
  7. Heel mooi en welke foutjes? Ik ben jaloers, moet dringend beginnen aan hemden voor manlief.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d