Doorgaan naar hoofdcontent

Nog eens een ander modelleke



Hemden voor de wederhelft, en al zeker de zomerhemden, zijn hier vaak zelfgemaakt. Het Theo patroon en de workshop die ik toen volgde, zijn hun centjes dus meer dan waard geweest.

Maar soms dan wil ik wel eens iets anders proberen, het Bernie hemd uit la maison victor leek me wel ideaal hiervoor.  Ik had nog een katoentje van Scapa liggen dat ik enkele jaren terug bij Mon Depot kocht en waar ik niet meer zo van overtuigd was, ideaal dus voor een testversie (toen ik het hemd afgewerkt zag wist ik wel weer terug waarom ik het stofje kocht).



Het in elkaar zetten van het hemd deed ik voornamelijk op mijn eigen manier, de ruitjes lopen niet zo mooi door aangezien ze niet overal recht van draad lopen, maar ze zijn klein genoeg om daar niet al te lang van wakker te liggen.



Als ik naar dit hemd kijk dan ben ik vooral fan van het borstzakje, eentje dat ik zeker nog eens ga gebruiken, eventueel op een theo.



Aangezien Peter tussen twee maten in valt bij LMV en er hierbij stond dat het slim fit was (geen idee waarom dat erbij stond...), koos ik uit veiligheid voor de grootste maat. Iets wat ik beter niet gedaan had want het valt vrij wijd. Doordat het stofje stijf valt, valt het nog wat meer op, maar hij trekt het zich niet aan en draagt het hemd toch graag. De meningen over al dan niet te groot zijn hier thuis ook wel verdeeld, hij draagt wel graag een wijder model met nog een t-shirt onder.

Het hemd was op tijd af om te dragen voor een trouwreceptie, alleen was de speling voor de receptie wat klein om nog foto's te kunnen nemen. Daarna werd het hemd al gedragen om te gaan werken en moest het dus eerst nog via de was en strijk passeren vooraleer ik een tweede poging tot foto's kon ondernemen. Zoals jullie kunnen zien is dat intussen gelukt ;-).

Reacties

  1. Heel leuk! Hier liggen ook nog twee stofjes klaar voor zomerhemden... alleen nog tijd vinden om ze te maken ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Keischoon hemd !! En soms moet je inderdaad het afgewerkte kledingstuk zien voor je de stof (weer) mooi vindt (had ik ook met het stofje dat de jongste koos voor een losse broek, en nu vind ik dat de mooiste die in haar kast hangt)...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Klopt helemaal, een lap stof blijft een lap stof uiteindelijk moet het een geheel vormen met het patroon

      Verwijderen
  3. Kei mooi hemd, mijne wederhelft houdt ook van ruim, we maken volgend jaar een hemd in de naailes, dit zou het wel eens kunnen worden!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Goed gelukt! Dat borstzakje is idd wel leuk! Hier ook een man die liever wat ruimer draagt ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik snap het wel, dit is ook een stofje dat ik nooit zou kiezen omdat het als lap veel te saai is. Wel ideaal hemdjesgerief, dat wel. Het valt ruimer dan een Theo, maar op zich vind ik het erg mooi zitten eigenlijk. En hé, hij draagt het, een schoner ik-vind-het-mooi kun je niet krijgen ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Je weet hoe dat gaat met stof kopen, in een optimistische bui denk je al de hemden van je man vanaf nu zelf te maken en dan koop je zoiets neutraal .... Twee jaar later ligt het er nog en geef je jezelf een schop onder je kont. Nu nog herhalen voor de rest van de stoffenkast 😁. Ik heb er trouwens nog een stofje liggen waar dit wijder model beter zou bijpassen dus ik denk dat ik het nog eens maak

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d