Doorgaan naar hoofdcontent

nog een playsuit




Knipmode koop ik normaal niet, maar voor deze playsuit maakte ik graag een uitzondering.

Ik weet intussen weer waarom ik knipmode niet zo graag koop. Hun sumiere werkbeschrijvingen zijn toch een uitdaging. Aangezien ik toch al wat ervaring heb, merkte ik dat bij dit t-shirt niet zo op, want ik heb de werkbeschrijving zelfs niet bekeken, maar voor deze playsuit vond ik het toch wel handig om mee te volgen.



Ik ben niet 100% tevreden van mijn afwerking aan de bandjes, het waren toch vrij veel lagen op elkaar om mooi doorstikt te krijgen op mijn naaimachine.  Vooraan staat het ook een beetje open maar alles terug losdoen zag ik niet zitten (vooral omdat je dat echt pas helemaal op het einde merkt). Ik denk dat ik alles een volgend keertje toch op mijn eigen manier zou doen, alleen moet ik er nog eens over denken hoe die manier dan is.

De strik op de rug komt vrij goed overeen met mijn bh bandje, niet compleet dus af en toe komt hij piepen, maar met een huidkleurige vind ik het wel meevallen. Veel mensen stelden voor om er dan maar geen onder te doen maar dat zie ik niet direct zitten. De elastiek komt naar mijn gevoel ook iets te hoog om helemaal flatterend te zijn.



Verder vind ik deze playsuit wel leuk, heel comfortabel doordat het er eentje in tricot is, gemakkelijk aan en uit te trekken (de strik hoeft zelfs niet los want de opening is groot genoeg) en met het weer dat we deze zomer kregen, is deze dan ook al geregeld gedragen. De foto's werden genomen op een snikhete dag nog voor 9u, zo'n dag waarop je al bezweet bent een uurtje na het douchen. De foto's zijn misschien niet zo top deze keer maar met die warmte was een lange fotoshoot niet echt een optie.





Stofje: Megan Blue van de Stoffenstraat
patroon: playsuit uit knipmode juli 2018


Reacties

  1. Dikke duim voor je moed! Je doet het toch maar hé, zo'n speciaal model tot een goed einde brengen. Geen bh, dat zou ik ook niet zien zitten, maar de minpuntjes die je opnoemt, zijn haast niet te zien op de foto's. Dus: gewoon dragen, en fier zijn op je werk!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Bedankt! Dragen komt zeker in orde hoor want hij zit echt goed.

      Verwijderen
  2. Je playsuit ziet er in elk geval lekker fris uit! Geen mens die ziet wat er niet helemaal liep zoals je wou. De Knipmode kan er inderdaad wat van ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. thanks! Nu weet ik weer waarom ik een abonnement heb op la maison victor in de plaats ;-)

      Verwijderen
  3. Ik haat die werkbeschrijvingen van Knipmode ook... Ik heb gelukkig een vriendin die wel een mondje Knips spreekt en voor mij kan vertalen. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik vind hem wel geslaagd én je staat er mee. Knipmode... jah, ik kan er ook vaak niet aan uit :(

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. bedankt! Ik denk dat we bij la maison victor en de pdf patronen heel erg verwend zijn met de uitleg ;-)

      Verwijderen
  5. Zalig fris kledingstuk !! En chapeau, al zo vroeg op pad om foto’s voor de blog te maken...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. dank je! Het waren sowieso de enige aangename uurtjes buiten op die dag, en het deed wel deugd om wat buiten te kunnen zijn.

      Verwijderen
  6. Leuk! Ik zag toevalling een jumpsuit (met lange pijpen) met zo'n knoop vanachter en vroeg me af of daar een patroontje van zou bestaan... (raar toch dat we niet meer gewoon kunnen rondlopen zonder in "patronen en stoffen" te denken). Het bestaat dus! Die rug vind ik geweldig, zeker als het vrij goed overeenkomt met een bh-bandje!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. hihi, ja of echt zo heel lang naar de mensen hun kleren kijken om dan te bedenken hoe je dat zelf zou maken ;-)

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d