Doorgaan naar hoofdcontent

de broek: poging 2



Ik sta er om gekend om veel stukken te naaien voor de wederhelft en hij draagt ze ook graag. Hetgeen hij nog niet hangen heeft in zijn kast, is een broek waar hij op het werk in kan verschijnen handmade by 'Just Delphine'.
De vorige poging draaide uit op een broek die veeeeeel te groot was en dient als klusbroek voor in de tuin, het was dus tijd voor een tweede poging.

Deze keer dacht ik slim te zijn, ik maakte twee maten kleiner (wat het stuk was dat teveel zat op de vorige versie). Vol ijver begon ik eraan (oké ik liet het maandenlang liggen, maar éénmaal ik begonnen was deze ochtend, stikte ik ijverig door). Bij een tussentijdse pasbeurt leek het al wat nipt, maar de optie 'man op dieet' leek toen haalbaarder dan nog een derde broek proberen. (adem inhouden en niet bewegen tijdens het dragen leken toen ook nog haalbare kaart)




Nadat alles afgewerkt was, was ik zelfs heel tevreden met het eindresultaat, enkel het knoopsgat kon wat netter maar mijn machine had er geen zin in.




Tot hij thuis kwam om te passen en het in de verste verte niet dicht raakte. Een paar kilo's minder zullen dus niet volstaan. Het ligt dus wel degelijk aan de broek en niet aan de persoon die erin moet. Hoogstwaarschijnlijk ging het mis bij het veranderen van stofsoort tussen versie één en twee.

Of er ooit een derde komt dat weet ik nog niet, maar als het er ooit nog van komt dan al zeker een ander model. In ieder geval verdwijnen deze patroonbladen naar de bodem van de patronenbak om er hoogst waarschijnlijk nooit meer uit te komen.

patroon: Jutland pants van the thread theory
stof: Madeline de stoffenmadam


Reacties

  1. Ik zit nog steeds met net hetzelfde verhaal over de short voor Nik. De eerste was te groot, de tweede te klein. Ik vrees dat ik toch nog es opnieuw de eerste moet maken (maar dan moet ik al mijn patroondelen opnieuw tekenen, want ik knipte er telkens het teveel af...) en met veel tussentijdse pasbeurten moet werken. Ik zie er echt nog steeds mega tegenop! Een broek joh, dat is zooooo moeilijk...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Broekenfrustratie is precies iets vaak voorkomend... Ik denk dat ik de volgende keer eens een patroon uit la maison Victor probeer

      Verwijderen
  2. Zo spijtig, want wel een hele mooie broek. Op de Tommy short uit la maison Victor na, maakte ik nog nooit een broek voor Bart. Zo veel tijd, zo veel stof en niet noodzakelijk dat het goed uitdraait houdt mij tegen! Ik ben net begonnen aan een hemd, hoop dat dat goed afloopt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ooooh wat ontzettend frustrerend!!!! Broeken...ik heb er nog niet aan durven beginnen, niet voor mezelf en al helemaal niet voor mijn man.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. op zich viel het maken van de broek zelf goed mee, ik had schrik voor de rits maar dat staat echt mooi uitgelegd. de maat daarentegen valt wat meer tegen ;-)

      Verwijderen
  4. Wat jammer van al je werk. Soms kan inderdaad stof een oorzaak zijn. Ik maak mijn jeans altijd met hetzelfde patroon maar merk steeds weer dat elke stof een andere eigenschap heeft zelfs al hebben de stoffen dezelfde stretchpercentage. Sommige jeans beginnen na een halve dag dragen al van mijn achterwerk af te vallen en die neem ik dan maar weer in.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. het zal inderdaad wel aan de stof liggen. ik denk sowieso dat ik voor een ander model ga want zelfs met het te klein zijn bovenaan, is ze veel te los onderaan. Het zal in ieder geval nog wel eventjes duren voor ik de frustratie vergeten ben en er terug aan durf beginnen.

      Verwijderen
  5. Stofsoort is zo bepalend bij broeken hé! Ik maakte al 3x hetzelfde patroon in dezelfde maat voor mezelf en die valt telkens anders.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik denk dat ik inderdaad eens goed moet bedenken welke stof ik kies. Maar sowieso ga ik voor een ander model, de pijpen hiervan zijn nog altijd vrij breed ondanks het te klein zijn bovenaan aan de taille en heupen. Ik plan om zondag een jeansstofje te kopen op het stoffenspektakel en dan eens heel lang na te denken ;-).

      Verwijderen
  6. Da’s balen, te meer omdat de broek er erg mooi uitzien! Ik maakte ook ooit een broek voor mezelf die dan uiteindelijk toch niet zo goed zat en dus nooit werd gedragen. Voorlopig begin ik er ook nog niet terug aan.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Zo frustrerend!! Ik merk ook bij broeken voor Giel dat de stofsoort een enorm verschil kan maken... Een beetje rek of niet, een wat dikkere stof... en bij een broek is het net zo belangrijk dat het heel mooi past he...

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Inderdaad, broeken maken, het is een kunst op zich. Ooit dan maak ik er 1 die past, alleen geen idee wanneer dat zal zijn

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d