Naast de vraag om dekentjes te maken, kreeg ik van zus ook de vraag of ik de eerste mutsjes van de tweeling uit een restje kon maken. Ze zond er ook twee patroontjes bij.
Uiteraard kon ik dat. Het ene patroontje zag er mij echt wel gepruts uit maar met dit patroontje kon ik wel verder. Ik had toen net een billie met lange mouwen voor Peter gemaakt en stuurde een foto van het restje door naar zus. Ze vroeg namelijk om een stofje dat bij heel veel kleertjes zou passen en uiteraard voor beide geslachten zou kunnen. Dit stofje werd dan ook goedgekeurd.
Nadat ik één mutsje gemaakt had, begon ik te twijfelen. Ik had absoluut geen idee wat de grootte van zo'n babyhoofdje zou kunnen zijn. Dus gaf ik het mutsje mee met mijn wederhelft naar het werk, één van zijn collega's die vroedkundige is kon zo haar mening geven. Nadat ik van haar een go kreeg, kon ik ook het tweede mutsje maken.
Uiteindelijk haakte zus zelf nog een strikje voor op kleine R. haar mutsje zodat ze wel bij elkaar passen maar toch nog verschillend zijn.
Deze mutsjes waren dan wel niet de eerste mutsjes die ze droegen maar wel de mutsjes die ze onderweg van het ziekenhuis naar huis op hun hoofdjes hadden.
Bij deze zijn R. en T. voor het eerst naar buiten gekomen in kleertjes gemaakt door tante Delphine, iets wat hopelijk nog veel het geval zal zijn want tante heeft nog veel restjes en ideetjes ;-).
Zo tof, en ideaal om je restjes op te werken! Er gaan er daar twee een favoriete tante hebben, denk ik ;-)
BeantwoordenVerwijderenBedankt! De andere tante heeft speelgoed dus het wordt een nipte ;-).
Verwijderen