handgemaakt onder de kerstboom

Zelfgemaakte pakjes geven vind ik altijd wel fijn, je stopt er toch een beetje extra liefde in zo. 

Het blijft natuurlijk altijd wel spannend of iemand het leuk genoeg zal vinden, wat maakt dat er toch een portie stress bij komt kijken en als gevolg ook een portie uitstelgedrag. 

Dit jaar kwam mijn zus haar naam uit de digitale pot om een pakje voor te kiezen. Ik koos twee dingen van haar lijstje maar er bleef nog wat budget over dus besloot ik om een tas te gaan maken. Ik heb niet exact uitgerekend hoeveel deze tas zou kosten, vermits ik alles al liggen had, het zou dus best kunnen dat het budget overschreden werd maar ik heb er extra plezier aan gehad dus dat telt dan niet ;-).

Ik twijfelde lang welk ik model zou maken, maar als ik voor anderen naai dan maak ik het liefst iets dat in mijn vingers zit, dus koos ik voor een tas die ik dit jaar nog maakte voor mezelf. Het buitenstofje koos ze vorig jaar zelf voor een tas maar het kwam er niet van om alle andere delen (inclusief patroon) te kiezen. Het binnenstofje kocht ik deze zomer bij Madeline en past hier wel mooi bij vond ik. 

De sluiting liet ik weg, vermits ik al drie naalden gebroken had om de zijnaden te kunnen doorstikken, leek het mij niet zo slim om er nog een sluiting aan te stikken ook. Ik vermoed dat de versteviging die ik koos, iets te zwaar was voor de stof die ik gebruikte want het was nogal een dik pak op het punt waar het hoekje ingestikt werd. 

Pakjes geven gebeurde dit jaar niet live. Ik zag mijn zus wel buiten kort voor kerstavond maar de naampjes waren in een grotere groep getrokken, dus zorgden we er die dag enkel voor dat de pakjes bij de juiste mensen afgezet werden. Het opendoen gebeurde digitaal, in 2020 zat er niets anders op. Maar er is hoop, hoop dat we in 2021 Kerst wel samen kunnen vieren.