Doorgaan naar hoofdcontent

Wij zijn bij de brandweer...




Met een nonkel die bij de brandweer is, moet kleine T uiteraard af en toe iets cadeau krijgen dat met brandweer te maken heeft (allez moeten niet, maar het gebeurt wel). 

Zo lag er nog een grote lap brandweertricot in mijn voorraad. Ik had er vorig jaar al een t-shirt uit gemaakt, maar dit jaar wou ik een pyjama maken. Volgens mijn mama groeit kleine T als kool, helaas kan ik dat zelf maar van ver volgen dit jaar maar ik geloofde haar dus maar op haar woord en nam er de wolf in maatje 92 small bij. Het t-shirt werd overgetekend en geknipt, dat zag er allemaal nog normaal uit qua proporties in mijn ogen. Maar de broek die leek wat lang. Een telefoontje naar mijn zus gaf mij gelijk, die mocht wat korter. 





Gewoon verkorten leek me een risico dus ging ik op zoek naar een broekje in een kleiner maatje, zo kwam ik op de Blake uit, uit de eerste fibre mood. Ik besloot om een combinatie te maken van het wolf patroontje en de Blake, vermits de poep-deeltjes ongeveer even groot waren (ik vermoed dat de ene een pamper in rekening brengt en de andere niet) ging dat vrij vlot. Uiteraard wel spannend om zo te prutsen zonder pasmodel in de buurt. 



Het pyjama'tje was ruim op tijd klaar om onder de kerstboom te plaatsen en mee te nemen naar de kerstwandeling. Passen ging dus ook nog niet direct, je kan moeilijk verwachten dat er bij winterse temperaturen buiten gepast wordt natuurlijk. Maar intussen kreeg ik al een filmpje doorgestuurd, het pyjama'tje past perfect, alleen stilstaan zit er niet in ;-). 

Wat zijn zusje kreeg, dat zie je hier binnenkort, ik kan alvast vertellen dat er wat meer werk aan was. 

Reacties

  1. Mooi hoor , altijd fijn om te maken of te krijgen .Ik ben al benieuwd naar het naaisel voor de zus 👍

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Delphine Hoorelbeke19 april 2021 om 20:02

      Dank je wel! Ik maakte intussen nog een pyjama'tje want hij groeit toch veel te snel.

      Verwijderen
  2. Altijd leuk voor kleine jongens die brandweer stofjes,
    Hier is het omgekeerde het geval, de broek van Wolf past maar bovenstuk is altijd te klein!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Delphine Hoorelbeke19 april 2021 om 20:03

      Gelukkig zijn we allemaal uniek hé en kunnen we onze plan trekken zodat die kleintjes een pyjama'tje krijgen waarvan beide stukken passen.

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d