Doorgaan naar hoofdcontent

Sahara top



Donkerblauw, een kleur die vroeger vaker voorkwam in mijn kleerkast maar de laatste jaren wat op de achtergrond geraakt is. Spijtig wel, want het past op veel en ik draag de kleur ook wel graag, je kan dan al eens wat specialere juwelen ofzo dragen dan in combinatie met een drukke print.

Zo kwam dit donkerblauwe stofje in mijn voorraad terecht, ik heb helaas geen flauw idee waar ik het gekocht heb. Onlangs besloot ik om het stofje te verwerken tot een Sahara top. De Sahara van Bella Sunshine Designs is een patroontje dat ik al wel even in mijn bezit heb en waarvan ik vorig jaar een gehackte jurk versie maakte, een jurk die ik echt graag draag. Ideaal om dus ook een top te maken.


Omdat dit stofje minder rekt dan dat voor de jurk, maakte ik één maatje groter, wat uitkomt op een goede fit. Korte mouwtjes ipv blote schouders, zorgen ervoor dat dit exemplaar net ietsje netter is en dus aan kan getrokken worden voor een dagje op kantoor. Wat, gezien er hoop is dat we toch ietsje vaker on site kunnen gaan werken, toch goed meegenomen is. 

De top hangt al eventjes afgewerkt klaar, vandaag besloot ik dat er foto's moesten komen. Na een serieuze stortbui gingen we dan maar in de buurt op wandel. Het is nog eventjes wennen om dit soort top te dragen maar ik heb het gevoel dat het wel in orde komt met Sahara en mezelf. In combinatie met een strakkere witte broek (die in de was zat, wegens wit ;-) ) of een jeans ofzo, komt het nog beter tot zijn recht denk ik. 

Reacties

  1. Met donkerblauw kan je niets misdoen. Ik vind het een mooie top, al zal hij inderdaad beter passen op een skinny broek, of zelfs op een kort aansluitend rokje.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d