Renée voor mannen

Al sinds ik deze softshell jas voor mezelf maakte, beloofde ik er eentje aan manlief. Eerst kocht ik hetzelfde patroontje als het mijne maar dan in de mannenversie, maar het bleef toch liggen.

Een heel eind erna zag ik de René jas voor mannen van Iris May en voelde ik onmiddellijk een klik. Dit zou het worden. Het patroontje werd op papier gekocht, zo kon ik het knip-en plakwerk skippen. En er werden opties gekozen: een zakflap, een (onzichtbare) rits en een kap, dat sowieso. Ik besloot ook om de jas niet te voeren, want manlief heeft het snel genoeg warm en zo'n jas voor de herfst/lente, dat moest het worden. Een iets deftigere jas ook, eentje om naar het werk te fietsen.

Nu ja, er werd niet zoveel gefietst naar het werk de voorbije lente, niet omdat de intentie er niet was, maar omdat je nu éénmaal geen fiets nodig hebt om naar je bureau een verdiepje hoger of lager te gaan. De jas bleef dus nog altijd liggen. Tot ik onlangs op een regenachtige augustus dag, een dagje verlof had en geen zin had om zomerkledij te maken. De stof was intussen ook geknipt geraakt dus alles lag klaar, enkel nog stikken. 

De handleiding is ideaal, stap voor stap wordt alles goed uitgelegd, ook met die rare extra strook aan het voorpand, kwam het dus goed. Voor veel simpelere kledingstukken gebruik ik de handleiding niet meer, maar hier dus zeker en vast wel en dat deed eens deugd. 

Ik had eigenlijk wat schrik dat de jas niet zou passen, ik was dus heel blij dat het bij een tussentijdse pasbeurt in orde leek te komen. Al was het pas toen de kap er ook aan stond, dat ik overtuigd was dat de stofkeuze en alles samen goed gekomen was.

Het past perfect, vrij ruim maar zo hoort een jas te zijn, er past een dikke trui onder en trekt dan toch nergens tegen. De voering van de kap is trouwens een restje van dit jurkje, zo moest ik geen extra stof kopen. Het past in mijn ogen perfect. 

De rits dat werd wel een zichtbare rits, want nog een extra flap aanstikken, dat leek mij net iets teveel lagen voor mijn machientje. Dat wil ik wel bij een volgende versie proberen. 

Want het begint te kriebelen om ook een winterversie te maken. Ik heb namelijk nog een wollen mantelstofje liggen, ook al een paar jaar trouwens ;-). Als ik nog een voeringsstofje vind dan kan ik ook deze afwerken.