Kabels breien dat doe ik eigenlijk het liefste, de techniek is niet zo moeilijk en je ziet na een aantal rijen echt een patroon ontstaan.
Deze trui sprak me dan ook direct aan. Toen ik nog voldoende wol overhad van een trui voor Peter (die ik nooit kon bloggen aangezien het patroontje uiteindelijk niet uitgekomen is) begon ik er aan in deze spikkeltjeswol van Zeeman. Ik kocht voor de zekerheid nog twee bollen wol bij.
Helaas was de winter toen al bijna om en bleef het stuk na een afgewerkt achterpand liggen. Toen de herfst er aan kwam en ik al vroeg in gang gezet werd door Fibre Mood en hun Tara, nam ik de naalden terug vast en werkte ik verder.
Kabels breien voor tv zorgt wel voor foutjes, dat mocht ik ondervinden. Helaas zie ik die over het algemeen pas een tiental rijen verder en als ik alles telkens had afgenomen tot voor de fout (wat ik een aantal keer wel deed), dan had ik nog altijd geen trui. Ik liet de meeste foutjes dus zo, ik zie ze wel maar bij sommige moet ik toch ook echt zoeken. En het zijn tenslotte die foutjes die het tot een uniek stuk maken.
Het samennaaien van een gebreide trui is een vervelend taakje en ook wel spannend want in het verleden bleek soms al eens dat een trui dan toch niet paste omdat de steek minder uitrok dan ik aanvankelijk dacht. Deze keer paste de trui gelukkig wel en kon ik daarna aan de kraag starten. De pasvorm is ook echt wat ik voor ogen had, mooi aansluitend.
De foto's werden aan zee genomen in de duinen. Tussen de buien door gingen we een stukje wandelen en aangezien we daar net iets meer beschut zaten voor de wind, leek foto's nemen van een trui mij daar iets gepaster dan op het strand zelf.
Ik heb de smaak voor het breien wel te pakken, al is het daar nog meer zo dat ik in mijn hoofd meer projectjes heb dan ik er ook uitvoer, want ik ben extreem traag als het op breien aankomt.
Intussen ben ik met nog een trui bezig, ik heb er vertrouwen in dat deze nog afraakt voor het einde van de vakantie.
Het lijkt dus een productieve breiwinter te worden, al blijkt de Tara die ik deze zomer maakte, heel onhandig om buitenshuis te dragen. Door de aangebreide mouwen past deze trui onder geen enkele jas echt goed. Jammer maar daardoor is het een zetelhang trui geworden.
Whaw! Foutjes of niet, hier mag je best fier op zijn!
BeantwoordenVerwijderenBedankt!
VerwijderenAmai, Delphine! Echt een prachtig exemplaar!
BeantwoordenVerwijderen♥️
VerwijderenWow, dat ziet er eigenlijk heel moeilijk uit hoor!! Ik zou het niet kunnen! En mooie foto's!
BeantwoordenVerwijderenDank je! Een weekendje aan zee gaf tijd en plaats voor foto's
VerwijderenKeischone trui !! Ik geraak niet verder dan een sjaal 😂
BeantwoordenVerwijderenthanks! Het heeft ook lang geduurd voor ik een trui helemaal in elkaar kon zetten, eigenlijk is Marte de reden dat ik terug zoveel brei.
Verwijderen