Zoals wel meer naaiende medemensen vermoed ik, beschik ik over een eigen voorraadje stof, waaronder toch wel enkele see you at six lappen. Als er dan sprake is van een nieuwe collectie, ontstaat een schuldgevoel waarbij die oude lappen terug vastgenomen worden.
Zo ook deze keer. Ik ging zelfs een stapje verder dan één stofje verwerken en verwerkte er twee. Het eerste is er eentje dat ik vorige zomer in solden kocht (nog zo'n voordeel van een nieuwe collectie) en waar ik nu een t-shirt (billie, what else?) uit maakte voor manlief. Zalig zacht en ideaal gerief, meer valt er eigenlijk niet aan toe te voegen.
Voor mezelf ging ik aan de slag met een french terry stofje dat ik toch al een eindje aan het opsparen was, ik vond het zo mooi, dat het zonde leek om erin te knippen. Maar aangezien ik na drie versies intussen wist dat de alfa uit I love sweaters, mij goed past, besloot ik het er toch op te wagen.
Omdat er roze bloemetjes in het stofje zitten en ik nog een restje had van kleine R haar jasje vorig jaar, besloot ik om de kap te voeren met een fluffy stofje. Zalig om in weg te kruipen en het maakt de sweater af in mijn ogen.
Foto's nemen deden we tijdens een weekje vakantie aan zee, ze op de blog zetten duurde wel nog een extra weekje ;-). Ik draag niet zo vaak een sweater (en al zeker niet met een kap) om te gaan werken, maar deze kan in mijn ogen wel en werd dan ook al gedragen.
Dat is een zalige sweater, amaai! Die van je ventje mag er ook zijn, maar die van jou vind ik gewoon de mooiste :-).
BeantwoordenVerwijderenBedankt! Ik draag die ook heel erg graag, hij ligt klaar om morgen mee te nemen in mijn opnames voor mijn naai podcast, daarna terug zo snel mogelijk dragen.
Verwijderen