Just Delphine

Deze lap blauwe stof kocht ik vorig jaar online, ik weet niet meer wat de omschrijving was maar het stemde helemaal niet overeen met wat ik in handen kreeg. Dat is natuurlijk het risico van online kopen. Ik vermoed dat dit eerder travelstof is. Niet iets wat ik zelf zou kopen eerlijk gezegd, maar toen ik een top wou maken om yoga te doen, leek dit mij dan weer wel de geschikte stof. Ik had een idee in mijn hoofd, ik wou een top met vleermuismouwen en iets met openvallende mouwen. Tijd dus om een oude bekende van onder het stof te halen en nog eens voor een hack te gaan. Ik koos dus voor de Julia van Compagnie M en paste te mouwen wat aan. een stuk van de mouwen vallen open. De hals stikte ik gewoon om ipv met een boordje te werken.  De stof bleek niet alleen vreemd maar ook nog eens extreem irritant om te stikken, ik ben dus blij dat dit een top is waar je niet met je neus op naar de afwerkingsgraad qua doorstikken moet gaan kijken.  Voor de gelegenheid r

Deze short had een dag eerder af moeten zijn. Ik had het patroontje overgetekend en wou de schaar nemen om het uit te knippen. Toen ik mij omdraaide om naar de keuken te lopen, kwam ik onderweg helaas de vaatwas tegen. Om precies te zijn, de bovenkant van mijn voet kwam de hoek van de openstaande vaatwas tegen. En dat deed zeer, veel zeer .... Niets ergs aan de hand uiteindelijk maar de voet eventjes laten rusten bleek toch beter dan er direct terug op steunen. Een boekje lezen in de zetel dan maar... Alles lag nog op de grond klaar om te knippen, dus de dag erop kon ik direct aan de slag en toen ging het gelukkig snel.  Het stofje kocht ik eigenlijk voor een joggingbroek voor mezelf maar ik vond de kleur toch niet top bij de sweater die ik erbij voorzien had. Toen de nieuwe LMV in de bus lag, bleek het wel een ideaal stofje voor de Xavier short voor manlief.  Hij kon nog wel een comfy short gebruiken, vermits dat in ons kot wel eens van pas kan komen hé. 

Vorig jaar vond ik dit mooie streepjesstofje als een couponnetje bij Madeline. Ik heb wel een zwak voor streepjes dus ik wou er graag iets uit maken. Ik had toen net dit t-shirt uit I love t-shirts gemaakt voor Peter en dat smaakte wel naar meer. Dus ging ik op zoek naar een bijpassend stofje. Aangezien er heel veel effen stofjes liggen in Nancy haar winkel, vond ik al snel dit grijze stofje. De stofjes bleven wel liggen maar nu er wat extra naaitijd is en het ook mooier weer wordt, besloot ik om dit t-shirt in elkaar te zetten. Ik vroeg nog even voor de zekerheid aan de wederhelft of hij deze combinatie zag zitten en enkele uurtjes later had hij er een t-shirt bij. Zelf ben ik wel blij met het resultaat, de streepjes geven een speels effect aan de hals en algemeen gezien vind ik dit wel een tof model voor hem. Omdat ik geen exact bijpassend kleur garen had ij het grijze stofje, koos ik voor het omzomen voor donkerblauw, hetgeen ik ook gebruikt had voor de mou

Tante zijn van een schattige tweeling is wel fijn, je kan schaamteloos babykleertjes naaien. Alleen is dat in deze corona tijden niet vanzelfsprekend. Ze wonen hier namelijk een uurtje met de auto vandaag en kleertjes brengen is geen essentiële verplaatsing. Dan maar een essentiële verplaatsing naar het postkantoor om een doos vol kleertjes af te geven. Ik hoorde eens bij hun mama en het bleek dat ze wel nog shortjes kunnen gebruiken. Ze hebben nu nog een maatje kleiner dan ze voorspeld had toen ze (in pré-coronatijden) shortjes kocht. Ik vond online bij 'Heather handmade' een gratis patroontje voor een babyshortje, daar is het een patroontje om uit oude volwassen kledij te maken, maar het lukt ook perfect ook kleine restjes stof. Het stukje: meet de elastiek rond het buikje van het kindje, was natuurlijk wat moeilijker, dus de afmetingen daarvan zijn gebaseerd op 80% van de omtrek die ik van mijn zus doorkreeg. Zo verdwenen er drie shortjes in de doos. Intussen b

Dit ouder soft cactus stofje, lag al lang klaar om er een hemd uit te maken. Het is ook zoals mevrouw Khadetjes het zo mooi omschrijft, een hemd maken, dat lijkt vooraf altijd erger dan het eigenlijk is. Dus vertoonde ik zwaar uitstelgedrag... Uiteindelijk kwam de zon piepen en leek er hoop op lente en daarna ook zomerweer, dat wilt zeggen dat er terug hemden met korte mouwen kunnen gemaakt worden. En laat de mouwen nu net één van de zaken zijn die ik niet echt tof vind aan winterhemden... Een extra stimulans om het stofje te knippen dus. Het in elkaar zetten liet dan ook nog heel eventjes op zich wachten, maar uiteindelijk lukte dat wel. Er rolde een hemd van onder mijn naaimachine, dus konden we het fototoestel nog eens meenemen om te gaan wandelen. Als patroontje ging ik nog eens voor de golden 'oldie', de Theo van Zonen09. Het stofje dat is al een oud stofje van soft cactus, geen flauw idee meer waar ik het kocht dus. Maar het blij

De tijd vloog weer al voorbij, het was terug tijd voor de linkparty van fibre mood. Deze keer waren er wel weer enkele leuke patroontjes. Ik koos er uiteindelijk dit bloesje uit omdat het er comfortabel uitzag en dus snel gedragen zou kunnen worden thuis, maar ook nog geschikt leek om te gaan werken (nota: omwille van de nogal diep uitgesneden V-hals is dat misschien niet helemaal het geval, maar op 1.5m valt de inkijk nog mee ;-) ). Fibre mood kennende wist ik wel dat ik rekening ging moeten houden met hun oversized zijn, dus dat nam ik al mee bij het kiezen van de maat. Ik koos gewoon maat 36 zonder de matentabel te checken.  Naaien in tijden van Corona gaf een bijkomende moeilijkheid: voor dit patroontje heb je knoopjes nodig, maar je kan die niet fysiek gaan kopen.... Ik had dus enkele opties in mijn hoofd: het patroontje hertekenen zodat er geen knoopjes nodig zijn of eerst knoopjes zoeken in de dozen van Peter zijn oma die ik vorig jaar kreeg en

For English scroll down Zomerkledij naaien is tof en doet ons dromen van hopelijk betere tijden. Maar iets maken dat je direct kan dragen is ook wel eens tof. Zo besloot ik op een zondagochtend waarbij het weer omsloeg van vrolijk lenteweer naar  grijs en deprimerend, om nog eens een kleedje te maken. Een kleedje dat aan enkele eisen moest voldoen: het moest warm genoeg zijn voor nu en ook comfortabel genoeg om thuis te werken. Maar ik wil het volgend jaar ook wel nog kunnen dragen, dus ook geschikt voor het werk dus. Terwijl dit blogberichtje online komt, is het een pak warmer, al is mijn bureau ruimte nog altijd aan de frisse kant, waardoor deze tijdens de week zeker van pas komt.  Tijdens het doorzoeken van mijn patroontjes kwam ik dit patroontje tegen. Ik mocht het enkele jaren geleden mee testen voor BSD en draag de versie die ik toen maakte nog altijd. Ik ging dus hiervoor, welliswaar een klein beetje verlengd (omwille van mijn laatste eis).

In een opwelling bestelde ik de lockdown box van Lotte Martens, de prijs viel mee en we verdienen wel een verwennerijtje in deze tijd vond ik. Dat ik daarmee ook een Belgische ondernemer kon steunen was extra tof meegenomen natuurlijk. Het leuke aan de box vond ik, dat je eigenlijk niet wist wat je kocht qua prints enz. Het was dus spannend om ze open te maken. Een cadeautje dus maar dan zelfgekocht.  Het stofje dat het eerst een bestemming vond was deze French Terry, manlief vond dat wel een toffe. Toen ik het stofje uit de doos nam was hij vrij duidelijk, dit zou iets voor hem worden. Met 1.5 m kan je gelukkig al iets maken voor een volwassen persoon ook, dus dat kwam goed uit. Omdat de lente eraan komt, koos ik ervoor om een billie met korte mouwen te maken hieruit. Ietsje warmer dan een t-shirt in gewone tricot maar toch al dromend van zomer dus.  Het stofje verdween de avond dat het aankwam al in de wasmachine. Enkele dagen later rolde er een

Het lijkt nog maar gisteren, maar R en T vieren vandaag hun eerste verjaardag. Een gelegenheid die ik niet zomaar voorbij kon laten gaan. Zus vond het idee van zelfgemaakte kroontjes wel tof, dus ging ze op zoek naar een feeststofje. Ze koos er dit stofje van Trixie uit bij Toverstof, ballonnetjes, unisex maar wel uitermate geschikt voor een verjaardag. De afmetingen van hun hoofdjes werden voor de zekerheid eens genomen en dan kon ik aan de slag gaan. Ik gebruikte het patroontje van handmade Mieke, maar deed een stukje van de omtrek. Doordat er velcro gebruikt wordt om de kroontjes dicht te maken was er speling op de omtrek, wat het precisiewerk wat vergemakkelijkte. Een maand voor hun verjaardag bezorgde ik de kroontjes aan hun mama, zij zorgde dan nog dat er een gehaakte 1 op hun kroontjes kwam. Door alle omstandigheden ben ik nog gelukkiger door het feit dat ik als tante een beetje betrokken ben bij hun verjaardag, want langsgaan en meevieren dat zit er niet in. Op afstand ba

Rea, da's voor de meeste van mijn volgers natuurlijk de naam van het nieuwe patroontje van Bel'etoile. Maar voor mij is rea vooral de afkorting van reanimatie. In andere tijden zou ik vandaag een lesje hartveilig gegeven hebben na het werk, een lesje waarin ik mensen kon leren reanimeren dus. Vermits dat momenteel niet direct tot de mogelijkheden behoort (al blijf ik erbij dat iedereen van zodra het mag, zo'n cursus moet volgen, want mensenlevens redden da's de verantwoordelijkheid van ons allemaal), een andere Rea dan maar. Een kleedje dus, eentje waar ik wat aan twijfelde toen het pas af was, maar éénmaal het juist gestyled werd, kwam het goed. Het stofje is een linnen viscose stofje van bij Madeline. Een zalig stofje om te verwerken, dat schuift niet en doet gewoon wat je wilt. Het valt wel ietsje stijver dan mijn eerste versie, maar is ook wel minder dun dus sneller draagbaar.  Foto's nemen dat deden we snel achter onze tuin na e