Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

de Evie sweater van the little knitter

 Het is helaas weer een maand geleden dat ik hier een berichtje plaatste, shame on me, maar life happens en ik steek momenteel iets meer tijd in mijn youtube kanaal. Maar er werd vanalles gebreid en deze sweater wou ik zeker met jullie delen. Ik kreeg namelijk de kans om deze sweater te test breien en dat verdient wel een berichtje. De sweater is zoals je kan zien oversized, maar daardoor ideaal voor een dagje thuiswerken in de winter. Het is de eerste keer dat ik een circular yoke gemaakt heb en tegelijk ook de eerste keer dat ik een draad mohair combineerde met een ander garen.  Het garen is drops nepal gecombineerd met drops kid silk mohair. Drops nepal is alpaca gecombineerd met wol en drops kid silk is zoals de naam zegt silk en mohair. De combinatie geeft een stofje dat warm is zonder overdreven warm te zijn voor binnen (wat bvb bij deze wel het geval is). Wat heb ik geleerd tijdens het breien van deze sweater? Dat ik de super stretchy bind off totaal niet mooi vind en het maken

12 paar sokken in 2022: januari en februari

 Mijn doel voor 2022? 12 paar sokken naaien, één paar per maand (en daarnaast nog wat speciallekes, maar dus minimum 1 paar per maand) en daarbij zoveel mogelijk nieuwe technieken leren. Intussen is het 5 maart, wat betekent dat mijn derde paar op de naalden staat en de eerste twee paar afgewerkt zijn, tijd dus om jullie een update te geven. Ik begon in januari met een paar voor mezelf in Tokyo garen van Katia, gekocht bij Les Lisettes in Aartselaar. Het patroontje haalde ik uit punto 34 van Lang Yarns. Een basis effen sok dus maar met zelfstrepend garen is dat sowieso speciaal. De sokken zijn vaak gedragen (terwijl ik dit schrijf heb ik ze ook daadwerkelijk aan) en zijn echt fijn om te dragen. Ik heb normaal snel koude voeten, maar niet met deze sokken. De wol is dik genoeg zonder te dik te zijn voor schoenen. Ik kocht dus nog twee bollen in andere kleuren.  Het is superwash garen met nylon in, ideaal voor sokken dus en dat loont want de sokken werden al in wandelschoenen gedragen. De

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d

mijn eerste color work project

Ik wou al jaren iets met colorwork breien, maar daar waar ik alle andere zaken van mijn mama kon leren, is dat iets wat ze mij niet kon leren. Ik denk dat ze het zelf niet zo mooi vind, gezien ze het ook niet koopt.  In ieder geval, ik wou het wel ;-). Zo kwam ik bij de online breicampus van Mirjam Molenbeek uit en besloot ik om daar de colorwork muts te breien. Het is de clayoquote toque van Tin Can Knits, wat een gratis patroon is.  Qua kleurtjes besloot ik om enkel kleurtjes Annel Malmedy te gaan, betaalbaar en toch 100% wol. Ik bestelde online bij Wolhuis Wolder in Gent, de kleurtjes mocht mijn man zelf kiezen.  Het lukte eigenlijk echt heel goed voor een eerste keer, ik ben alvast van plan om straks nog een colorwork muts te starten voor mezelf dan deze keer. En daarna ga ik voor colorwork sokken en een sweater.  Ook deze muts is al even klaar maar ik vond geen gaatje in mijn breiagenda om te bloggen. Als je ze graag eens in detail ziet in bewegende beelden, check dan deze podcast

de zipper sweater voor manlief

  Het is precies een maand geleden dat ik een blogberichtje schreef en een maand en een dag geleden dat deze sweater afgewerkt werd. Er wordt blijkbaar niet zoveel meer geblogd, vooral omdat foto's nemen in donkere wintermaanden geen simpele opdracht is en de views zijn ook niet meer echt top.  Maar er wordt wel nog gebreid, het naaien daarentegen staat ook op een lager pitje. Dus ik heb wel vanalles te tonen. Als je af en toe een update wilt krijgen, ga dan even langs mijn youtube kanaal , daar post ik ongeveer om de drie weken een breipodcast. Er verschenen ook al enkele naaiafleveringen. De sweater dan. Ik begon ergens in het najaar aan de zipper sweater voor manlief, het garen is apilou tweed van Veritas, een zalig zacht garen als je t mij vraagt (ik breide er ook al deze slipover mee).  Zo'n mannentrui breien duurt natuurlijk wel even, maar ik ben wel blij met het resultaat na al die tijd, het is een sweater die goed past. Al was het wel even spannend toen ik ontdekte dat

zelfgebreide sokken

  Nu ik terug wat vaker aan het breien ben wou ik graag nog eens sokken proberen (mijn eerste paar 'echte' sokken kan je hier zien, na een herstelbeurt enkele dagen terug zijn ze trouwens terug perfect draagbaar). Ik besloot om eens sokken voor mijn wederhelft te proberen, de wol kocht ik bij de breiboerderij, het is self striping garen, maar vrij subtiel. Halfweg de bol zit een stukje ongekleurd garen zodat je weet waar je aan je tweede sok moet beginnen om ongeveer dezelfde sok te bekomen.  Het patroontje dat ik koos is er eentje van een KAL van wolplein, ik ben echt wel tevreden van zowel van de maat als van de uitleg, enkel de teen zou ik liever anders afgewerkt zien een volgend keertje.   De sokken waren als kerstcadeau bedoeld, maar na uuuuren breien twijfelde ik halfweg de eerste sok of het wel zou passen en heb ik mijn plan opgebiecht zodat hij kon passen. Ik kreeg ze wel op tijd af om ze nog als kerstpakje af te geven. Nu afwachten of ze vaak en graag gedragen worden.