Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen.
Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.
De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen.
Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als doel heeft om als project tas voor breien te dienen.
Ik gebruikte hierbij voor de buitenkant twee stofjes van bij Madeline De Stoffenmadam, één nepleren stofje en één katoentje. De binnenkant is een zwart god-weet-welk stofje, dat ik kocht toen we met z'n allen mondmaskers gingen naaien. Nog wat tassenband erbij (ook hier: exact het stuk dat ik nog had in twee geknipt), wat H630 omdat de H640 op was en daar was de tas.
Ik word er wel blij van, van nog eens achter mijn naaimachine te kruipen en gewoon iets te maken zonder mij af te vragen of het wel goed genoeg is.
De handtas dan, die werd vorige zomer tijdens een workshop bij Madeline gemaakt. Ik ben namelijk niet zo'n handtassenmadam als het op naaien aankomt, éénmaal ik bezig ben valt het wel mee, maar alleen geraak ik moeilijk gestart. Een workshop is dan ideaal (en ik ben vrij zeker dat Catherine nu denkt 'moeilijk gestart maar wel een turbo erna ;-)'). Dus ook deze foto's vinden jullie hier.
Bij het voorzakje van de handtas streek ik de voering expres een beetje naar buiten vooraleer ik ging doorstikken, zo lijkt er een stukje paspel te zitten zonder dat het echt een stukje paspel is. Een lui accentje dus ;-).
Intussen rolde er ook nog een pyjama van onder mijn naaimachine die ik hier ook nog probeer te tonen. En staan er nog wel een aantal zaken op de agenda, al lijkt het mij wel het ideale moment om mijn overlock nog eens op onderhoud te doen, voor het geval ik terug moeite heb om te stoppen met naaien.
Fan van luie accentjes ♥
BeantwoordenVerwijderen