Doorgaan naar hoofdcontent

Baby it's cold outside







Een andere titel van deze post zou kunnen zijn: wat een man lijden kan ;-). Want met dit donkere winterweer is het moeilijk om in de week nog foto's te nemen voor de blog, dus wou ik dat op zaterdagochtend doen. Het had helaas (want ik moest er met de auto door) gesneeuwd en het was dus ijskoud. Maar ik wou nog altijd mijn foto's ;-). Normaal gezien zou ik de foto's van de laatste theo nemen maar deze lekker warme sweater leek ons een beter plan. Maak je trouwens geen zorgen, verder wordt de echtgenoot hier heel goed verzorgd hoor: verse koffie 's ochtends, propere kleren en veel liefde.


De stof kocht ik op het stoffenspektakel in Mechelen en is een combinatie van sweaterstof langs de ene kant en een soort Nicky velours aan de andere kant. Heerlijk zacht en warm dus.
Om optimaal te kunnen genieten van de zachtheid, maakte ik de bovenkant van de kraag en de pols- en heupboorden met de zachte kant naar buiten.

Het model dat ik hiervoor koos is de Titus trui uit la maison victor, hij lijkt wel heel erg op de Finlayson sweater die ik al enkele keren maakte. Maar aan die laatste moest ik in de breedte altijd veel aanpassen waardoor ik het toch de moeite vond om dit model ook eens te testen. En met succes
De titustrui zit redelijk snel in elkaar, alleen is deze stof eigenlijk veel te dik om het voorste stuk van de kraag waar je één laag van de voorkant en vier lagen kraag samen moet naaien, heel precies te kunnen naaien. Door de velours zijde van de stof transporteert de stof ook niet zo supergoed. Hierdoor zit er één extra plooitje in, dat er niet had moeten zitten.


Bij het bekijken van de echtgenoot zijn kast, vond ik heel veel sweaters, maar de meeste beginnen toch wel serieus te verslijten. Vooral de zelfgemaakte, die komen het meeste uit de kast (en daar ben ik heel blij om) en worden dus ook het meest gewassen. Ik kocht dus nog een extra sweaterstofje van Baba Babywear bij Stof op Zolder om nog een Titus te maken. Deze stof is een stuk dunner dan de bovenstaande, maar wel ideaal voor een sweater die vaak binnen gedragen zal worden en een stuk aangenamer om te verwerken ter hoogte van de kraag. De kleur is ook vlot te combineren met de rest van de kleerkast.
Aangezien het koude winterweer niet direct van plan leek om te verdwijnen, werd dit stofje direct na het voorwassen verwerkt.





Reacties

  1. Hihi mooi hoor ze moeten er ook iets voor over hebben onze mannen ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. hihi dat is waar en hij ziet er nog goed uit hoor, geen trauma's of vrieswonden ;-)

      Verwijderen
  2. Mooi gemaakt. Moest lachen om de titel van deze blogpost. Vandaag zag ik 'm ook bij een andere blogster en zelf gebruikte ik 'm maandag. http://diydiva.nl/naaien/baby-its-cold-outside/
    Het zit duidelijk in de lucht ;-)

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d