Doorgaan naar hoofdcontent

Time to sleep




Tijdens me made may viel het mij op dat ik veel kleren heb maar wel niet zo veel zelfgemaakte pyjama's. Met nog een congres in het verschiet en een citytripje Barcelona de voorbije dagen, leek een extra exemplaar mij wel handig. (nvdr Ik vertrouwde op de airco in Barcelona om één pyjama voor beide keren te kunnen maken want in Glasgow verwacht ik niet zo direct hoge temperaturen).

Ik koos deze keer voor een combinatie van de sunny pants ingekort tot een driekwart versie (I know, sorry Jani...) met een tamarillo met brede bandjes.
Het stofje kocht ik op het stoffenspektakel, aanvankelijk voor een polo voor manlief, maar die liet voorzichtig weten dat het zo zijn ding niet was... Enter pyjama voor mezelf dus.

Doordat ik net te weinig stof had om de tamarillo er helemaal in één stuk uit te krijgen, heb ik die in twee keer geknipt.

Omdat ik bij Naaisgerief aangaf dat knoopsgaten in tricot niet direct mijn favorietjes zijn (en ik normaal gezien het koord achterwege zou laten) ging ik de uitdaging aan en voegde ik ze toe onder het motto: het is maar een pyjamabroek ;-). (behalve mijn wederhelft en de collega met wie ik samen op congres ga, ziet niemand dat). Toen ik de foto van mijn knoopsgaten op instagram poste kreeg ik veel tips waaronder het gebruik van soluvlies. Ik ga dit zeker uitproberen want de volgende keer dat ik knoopsgaten in tricot ga maken, is in een polo voor manlief, ik begin er nu al van te zweten.

De pyjama lag al weken geknipt klaar maar twee patroontests gooiden wat roet in het eten en daarna had ik iets te drukke weekends, maar net voor ons reisje kwam het er toch nog van. Uiteindelijk is het niet zoveel werk éénmaal je eraan begonnen bent. In gedachten heb ik ook al een pyjama klaar voor de herfst en winter, maar in mijn gedachten bestaat er ook alleen maar zomer ;-).

Reacties

  1. Heel mooi slaapgerief is dat geworden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Oh, daar mag je wel heel fier op zijn. Hele mooie pyjama. Bij mij is het intussen ook heel lang geleden dat ik er nog eentje maakte, en mijn gekochte zijn bijna tot de draad versleten. Tijd voor een nieuwe dus... Ik pin jouw idee alvast, want de combinatie van die driekwart broek (zalig toch, voor in bed!) en de top is echt super.

    (Mocht je de mijne willen zien: https://girlsinuniformblog.com/2016/09/28/sew-challenge-accepted)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. bedankt. Ik denk dat ik volgend jaar ook nog eens deze combinatie ga maken, want in bed is een driekwart idd ideaal

      Verwijderen
  3. Ideaal gerief, zo lijkt mij toch!
    Fijn toch, dat je man op voorhand aangeeft dat hij het stofje niet graag ziet, spaart jou héél wat werk uit. Zelf ben ik trouwens fan van stickvlies voor knoopsgaten - niet enkel in tricot, ik gebruik dat ook altijd bij katoen, het resultaat is zoveel mooier.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. inderdaad, liever dat hij het op voorhand zegt dan dat ik alleen maar kastvulling maak ;-)
      op jouw aanraden ging ik inderdaad eerst op zoek naar stikvlies maar het zat mij niet mee, het was uitverkocht in de plaatselijke veritas ... ik kreeg toen allerlei tips om ertussen te leggen van bakpapier tot patroonpapier ;-) dus ik onthoud, leg er iets tussen

      Verwijderen
    2. Oh, ik kocht vorige week een meter. Stuur ik je een stukje op #mailmaar

      Verwijderen
  4. Goed zeg, zo'n duidelijke vent! :D Die van mij zou dat nu ook wel zeggen. En hé, jij bent een geweldig mooie pyjama rijker!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ook al is het "maar" een pijama, hij mag zeker gezien worden hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. thanks! door een brandalarm in ons hotel de laatste nacht op congres is hij ook gezien ;-)

      Verwijderen

Een reactie posten

Bedankt voor je bezoekje, laat gerust een berichtje achter. Ik lees graag wat jullie over mijn blog en naaisels vinden.

Populaire posts van deze blog

Een stapel gebreide FO's

Het is precies eeuwen geleden dat ik hier nog iets neerschreef maar het leek me wel leuk om deze keer toch nog eens kort iets te schrijven. Voor degene die meer brei-avonturen willen volgen, ga zeker een kijkje nemen op mijn youtube kanaal. Op de foto hierboven zie je wat ik af had voor de laatste aflevering: een Pippin sweater, een Forest walk cowl (de grijze), een cargill cowl (degene met de kleuren die in elkaar overgaan), een paar scrappy stripy socks en een paar 'doodgewone' sokken. Dit is de 'cargill cowl' van de Creabea, ik mocht deze preview breien voor haar. Ik ben heel blij met het eindresultaat maar het patroon zelf vond ik onvoldoende uitgeschreven om de steek zonder filmpje te kunnen volgen. Het ligt vermoedelijk aan mezelf dat ik dit niet zo fijn vind maar ik geef het toch maar mee. Het garen is rico creative melange wonderball, ik heb nog vrij veel over dus wil er ooit nog een bijpassende muts uit maken.  Het paar sokken dat je links op de foto ziet (zond

naaien met restjes: zakdoeken

De meeste onder ons kennen het wel, een uitpuilende restjesbak. Zeker als je zelf geen mini's thuis rondlopen hebt om met deze restjes te kleden (en dan nog veronderstel ik dat je voor kinderen nog andere stofjes koopt dan alleen die restjes). Met een aantal van de soft cactus stofjes die ik voor hemden gebruikt had, heb ik stoffen zakdoeken gemaakt. Vorige winter deed ik dat al een eerste keertje met het restje van dit hemd en deze gaan nog steeds mee. Ik was die op 60°C met de rest van de zakdoeken en ze blijven ok. Uiteraard zijn ze waarschijnlijk de eerste keer een beetje gekrompen, maar het zijn zakdoeken dus dat maakt niet zoveel uit. Dit jaar koos ik voor een restje van dit hemd . Doordat ik de kraag twee keer heb moeten knippen om mijn eigen stommiteiten recht te zetten, was het restje dat nog overschoot te klein om er nog iets deftig mee te maken. Het stofje is ook niet zo gemakkelijk te combineren met andere stofjes, dus ideaal om zakdoeken uit te maken.

Er werd nog eens genaaid!

  Als je de voorbije blogberichten bekijkt dan zou je denken dat ik mijn naaimachine verkocht heb en ingeruild heb voor wat breinaalden. Nu staan nog niet eens al mijn breiprojecten op de blog, maar mijn naaimachine die stond toch ook wel weer naar mij te lachen. Ik was de zin wat kwijt om te naaien, twee jaar met vrij veel thuiswerken maakten dat ik niet zoveel nodig had. En daarnaast verloor ik mij wat in perfectie zoeken door de foute accounts te volgen op social media. Enkele weken zo weinig mogelijk op instagram en facebook later, vond ik beetje bij beetje mijn sewing mojo terug.  De oorzaak van die terugkerende liefde was het maken van verjaardagskroontjes, maar die kan ik jullie nog niet tonen. Direct na de kroontjes nam ik een zak met restjes stof van een handtas bij de hand (ik toon je die zo dadelijk want ik zag net dat die de blog nooit haalde) en maakte ik op het gevoel een variant van de vinktas. Een tas die qua afmetingen gebaseerd is op de restjes die ik nog had en als d